investigating the “infinite real” in jennifer egan’s a visit from the goon squad: a metamodernist approach

The 21st-century literature has experienced a shift of ideas reflected in metamodernism, introduced by vermeulen and akker in 2010. although metamodernism is a critical approach in its naissance, it is observable in a large body of the 21st-century literature through certain narrative and thematic features which have proven to move in line with contemporary socio-cultural issues. although metamodernism plays with and modifies specific elements of modernism and postmodernism, it is exclusive to the artworks of the last two decades in which certain terminologies such as the “infinite real,” an aversion of the “real” in former philosophical and psychological disciplines, suggest that truth and reality are infinite and that the past and the future are connected through a plastic connection. a visit from the goon squad (2010) by jennifer egan makes a good example of the metamodernist novel regarding the author’s network of characters in their approaches toward the reality of their lives as it is constantly redefined in association with their past. in this light, the novel is to thematically embed the concept of the “infinite real” in the first decade of the third millennium.

بررسی «واقعیت نامتناهی» در رمان رویارویی با جوخة اوباش بر اساس رویکرد فرامدرنیستی

ادبیات در قرن بیست و یکم دگرگونی قابل توجهی را در طبع نویسندگان و خوانندگان و نیز روش‌های بیان دیدگاه‌ها شاهد بوده است و این مساله به طور آشکار در ادبیات فرامدرن، یا فرانوگرا، که نخستین بار توسط رابین وَن دِن اَکِر و تیموتیوس وِرمولِن معرفی شد مشهود است. فرامدرنیسم نسخة تعدیل‌یافتة مکاتب پیشین به ویژه مدرنیسم و پسامدرنیسم است که با نیازها و طبع مخاطب قرن بیست و یکم و مسائل مربوطه متناسب‌سازی شده‌ است. بر این اساس، اصطلاحات خاصی همچون «واقعیت نامتناهی» و «فراداستان انعطاف‌پذیر تاریخی»، که به ترتیب به معنی تعدیل مفهوم «واقعیت» یا «حقیقت» در مکاتب فلسفی و ادبی پیشین و ساختار تعدیل‌شده‌ای از «فراداستان تاریخ‌نگارانه» می­باشند، بیانگر این مساله هستند که از طرفی حقیقت و واقعیت یا امر واقع بینهایت بوده و از طرف دیگر گذشته و آینده به طور ارتجاعی به زمان حال مربوط هستند. از این دیدگاه، داستان بلند «دیداری از طرف جوخه‌ی اوباش» (2010) از جِنیفر ایگان با دارا بودن چندین ویژگی فرامدرن به عنوان نمونه‌ای بارز از این نوع از ادبیات، محصول ذهن نویسنده در تبلور «فراداستان انعطاف‌پذیر تاریخی» و مساله «واقعیت نامتناهی» در کنار دیگر ویژگی‌های این مکتب است. مطالعة حاضر با رویکردی بین‌رشته‌ای و تحلیلی تلاش دارد داستان مذکور را با توجه به اصول فرامدرنیسم بررسی نموده و مخاطبان قرن بیست و یکم را با نمونه‌ای از این دست آثار و نحوه خوانش و تفسیر آنها آشنا سازد.