Hybridity, Mimicry, and Uncanny: Postcolonial Character in Bharati Mukherjee’S the Bride Tree

The endeavor to establish reconciliation between the opposing demands of two cultural communities lies at the heart of some literary works associated with postcolonial literature. this theme, which is also central to the novels of bharati mukherjee, especially the tree bride, forms the plot of the novel and serves as an axis around which the characters are developed. the present article adopts the theories of homi. k. bhabha to expound upon the gap that distances the oriental and the occidental cultures from one another and renders fragmented the identity of the postcolonial individual. bhabha’s notions of the uncanny and the hybrid identity are two central concepts that can serve as keys to explaining the postcolonial encounter. they can significantly contribute to the discussion of the novel as they can prepare the ground for the investigation of how anti-colonial resistance becomes possible through the third space that is created through hybridity and the uncanny. in the tree bride, the protagonist finds herself between two cultures that attempt to draw her into their own orbits. the protagonist’s mimicry of the target culture is an ironic one, since it consists of acceptance and rejection at the same time. in other words, while tara chatterjee mimics the norms and criteria of the target culture toward which she strives, she is influenced by her ancestral culture. the paper argues that such uncanny condition can be detrimental to the individual and plunge her into a deep identity crisis.

دوگانگی، تقلید، و نامأنوس : شخصیت پسااستعماری در رمان «درخت عروس» نوشته بهاراتی موکرجی

تلاش برای ایجاد سازش بین خواسته­های دو جامعه فرهنگی متضاد در بسیاری از آثار ادبی به ویژه در ادبیات پسااستعماری دیده میشود؛  از جمله در رمان­های بهاراتی موکرجی و اثر «درخت عروس» این تلاش چشمگیرانه خودنمایی کرده و محوریت اصلی آن در شخصیت­های داستان  قرار گرفته است و در پلان رمان نیز به صورت مشهود دیده می­شود. حال  این مقاله به بررسی نظریه­های هومی بابا در زمینه شکاف و فاصله بین فرهنگ­های شرقی و غربی می­پردازد و یافته­های پژوهش نشان داده که جامعه این چنینی منجر به از­هم­گسیختگی هویت افراد پسااستعماری می­گردد و اصطلاح دوگانگی و تقلید دو مفهوم مهم و برجسته­ای هستند که به عنوان واژگان کلیدی در آثار  پسااستعماری هومی بابا جای گرفته اند، بدین شکل که در رمان «درخت عروس»، قهرمان داستان خود را بین دو فرهنگ در تضادی می­یابد که  هر دو فرهنگ سعی بر آن دارند که او را به قلمرو خود بکشانند و در امتداد این موضوع از آنجا که تقلید قهرمان داستان از فرهنگ مبدع ) دیگری) پذیرش و رد همزمان را با خود همراه دارد یک امر کنایه آمیز دیده می­شود با این توصیف که تارا چاترجی قهرمان داستان در حالی که سعی بر تقلید از هنجارها و معیارهای فرهنگ مبدع دارد، اما تحت تأثیر فرهنگ اجدادی و نیاکان خود نیز قرارگرفته است؛ از دستاورد مقاله حاضر اینگونه استدلال می­شود که چنین شرایط نامناسبی می­تواند برای فرد فضای روانی و اجتماعی نامطلوبی را بسازد و او را در یک بحران هویتی عمیق قرار دهد.