involving self-, peer-, and teacher-assessment in a writing course: a cross comparison and reflection of students’ perceptions

The increasing demand for lifelong learners and reflective practitioners has re‎conceptualized the ‎connection between assessment and learning to the extent ‎that alternative assessment methods (i.e., self-, ‎peer and teacher-assessment, etc.) ‎have emerged. however, their incorporation into various language ‎skills might ‎bring about certain consequences. among them, the writing skill is often ‎perceived as unique in ‎its nature in terms of both teaching practices and ‎assessment modalities. in a bid to exercise a learner‎-oriented assessment ‎‎(loa) practice, the present study was designed to comparatively implement ‎self-, ‎peer-, and teacher-assessments in a writing course, and explore the ‎experiences and perceptions of the ‎learners towards the three assessment ‎alternatives. pertinent statistical analyses revealed significant ‎differences among ‎them such that higher proficiency level learners evaluated their writings more ‎‎realistically, while lower proficiency level over estimated their abilities. ‎moreover, most of them had ‎positive attitudes towards this novel assessment ‎experience, holding that loa could scaffold them in ‎gaining a lot and arousing ‎their awareness of their weaknesses and strengths.‎

بررسی روشهای خودارزیابی، ارزیابی همتایان، و ارزیابی معلم در کلاس مهارت نوشتاری: مقایسه نتایج و ارائه دیدگاهها و نظرات زبان آموزان

نیاز روزافزون به تربیت یادگیرندگان مادام العمر که یادگیری را تنها به کلاس درس محدود نمی‌دانند و همچنین معلمین فکوری که همواره کار خود را مورد بازنگری و اصلاح قرار می‌دهند، مفهوم ارتباط میان یادگیری و ارزیابیرا تغییر داده و باعث ایجاد روشهای ارزیابی جایگزین نظیر خودارزیابی، ارزیابی همتایان، و ارزیابی معلم شده، به نحوی که استفاده از این روش‌های جایگزین در سنجش مهارت‌های مختلف زبانی، نتایج خاصی را به همراه دارد. در این میان به نظر می‌رسد که توانایی نوشتاری، بدلیل ماهیت خاصی که دارد، هم از نظر آموزش و هم از نظر روش‌های ارزیابی، با سایر مهارت‌های زبانی متفاوت باشد. در تحقیق حاضر، در چند کلاس مهارت نوشتاری، نتایجارزیابیهای یادگیرنده محور شامل خودارزیابی، ارزیابی همتایان، و ارزیابی معلم با یکدیگر مقایسه شده و دیدگاهها و نظرات یادگیرنده ها نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل های آماری انجام شده،تفاوت معناداری را میان سه گروه ارزیابی نشان می‌دهد بطوری که هرچه مهارت زبانی یادگیرندگان بالاتر می‌رفت، ارزیابی های واقع گرایانه تری ارائه می‌دادند. از طرف دیگر، افرادی که از مهارت زبانی پایین‌تری برخوردار بودند، معمولا در ارزیابی های خود، نمرات بالاتری را درنظر گرفتند. در هرحال، نظرسنجی های انجام شده نشان می‌دهد که اغلب زبان آموزان، نظرات مثبتی نسبت به این تجربه جدید داشتند و اظهار کردند که ارزیابی یادگیرنده محور توانست کمک شایانی به افزایش میزانیادگیری و همچنین بالابردن سطح آگاهی آنها نسبت به نقاط قوت و ضعفشان داشته باشد.