A Study of the Effect of Extensive and Intensive Listening on the Tense Use Among Efl Learners in Iran

The present study investigated the effect of extensive and intensive listening on the accuracy of tense use among efl learners in iran. it was based on pre-test post-test with intact classes. according to the purpose of the study, a sample (n = 60) of homogeneous participants were selected. from among the 6 intact classes, one experimental group (n = 19, 9 male and 10 female participants) was identified to take intensive listening method as treatment, another experimental group (n = 20, 12 male and 8 female participants) was identified to take extensive listening as a treatment, and a control group (n = 21, 9 male and 12 female participants) was identified in order to not take intensive listening or extensive listening activities. all groups of the study were given pretest of verb tense usage in order to measure their grammatical knowledge in verb tense prior to the treatments of the study. after finishing twenty five sessions of treatments for all groups, a post-test including verb tense was given to the participants. the data gathered from the study were compared through spss. it was found that extensive listening and intensive listening had positive effects on the accuracy of tense use among efl learners in iran. in addition it was found that none of intensive listening group and extensive listening group outperformed each other and there was not any significant difference between these two groups’ performances.

بررسی تاثیر گوش دادن متمرکز و غیر متمرکز بر روی استفاده از زمان فعل ها در میان یادگیرندگان ایرانی زبان انگلیسی

در این مطالعه، تاثیر گوش دادن متمرکز و غیر متمرکز بر روی استفاده ی درست از زمان فعل ها در بین یادگیرندگان ایرانی زبان انگلیسی مورد بررسی قرار گرفت. تحقیق حاضر بر اساس روش پیش آزمون – پس آزمون با کلاس های دست نخورده بود. بر اساس هدف این مطالعه، یک نمونه ی 60 نفری ازشرکت کنندگان همگن انتخاب شد. از میان 6 کلاس دست نخورده، یک گروه آزمایشی (19 نفر، 9 مردو 10 زنشرکتکننده) انتخاب شد تا مهارت شنیداری متمرکز به عنوان رویه ی این کلاس مورد آزمایش قرار بگیرد. یک گروه تجربی دیگر (20 نفر، 12 مردو 8 زن شرکت کننده) انتخاب شد تا مهارت شنیداری غیر متمرکز به عنوان رویه ی این کلاس مورد آزمایش قرار بگیرد؛ و گروه کنترل (21 نفر، 9 مردو 12 زن شرکت کننده) انتخاب شد که هیچ کدام از مهارت های شنیداری متمرکز یا غیر متمرکز در این کلاس به یادگیرندگان ارائه نشد. به تمامی این گروه ها پیش تستی در مورد استفاده از زمان فعل ها داده شد تا دانش گرامری آنها در حوزه ی زمان فعل ها قبل از شروع مطالعه اندازه گیری شود. پس ازاتمام بیست وپنج جلسه ازرویه ی کلاسی برای هر یک ازگروهها، یک پس آزمون که شامل زمان فعل ها هم می شد به شرکت کنندگان داده شد. داده های جمع آوری شده از این مطالعه، بااستفاده ازنرم افزارآماری  SPSSمورد مقایسه قرارگرفت. یافته ها نشان داد که گوش دادن متمرکز و غیر متمرکز، تاثیر مثبتی بر روی استفاده ی درست از زمان فعل ها در میان یادگیرندگان ایرانی زبان انگلیسی دارد. علاوه بر این، مشخص شد که هیچ یک ازگروه های شنیداری متمرکز و غیر متمرکز بر یکدیگر برتری نداشتندواختلاف معناداری بین عملکرد این دوگروه وجود نداشت.