canons and controversies: the critical gaze on jhumpa lahiri’s fiction

The south asian american diasporic writer, jhumpa lahiri has been widely acclaimed by the first-world intellectuals for her truthful representations of diasporic experience. in recent years, however, some scholars have drawn upon gayatri spivak’s notion of “native informant” to interrogate the controversial canonization of lahiri in the west, and point instead to her disavowed participation in the production of favored knowledge. in consideration of the rising incidence of critical controversies in naming the diasporic writer, this article aims to conduct a review of the established literature to synthesize and integrate the copious amount of scholarly insights available on variables related to naming and categorizing. to this end, the corpus of interpretation, criticism and appreciation are surveyed with three questions in mind: what controversial and mixed reactions have lahiri and her fiction provoked? how much deliberation has been given to interpreting her short stories and novels as works of art, and how much thought has been given to critique or to side issues? this will allow the researcher to track the critical gaze that seemingly produces auras of exoticism and thereby allegedly appropriates the position of the writer as a native informant. the study concludes that the major concern of any critical work on lahiri should not merely be the issues of diasporas and cultural tensions, but facets of the author’s politics of representation.

مجموعه آثار مورد مناقشه: بازبینی نقدهای متناقض بر آثار ادبی جومپا لاهیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی ترجمه ی انگلیسی علاءالدین پازارگادی از اشعار پروین اعتصامی و تحلیل عناصر ساختاری آن از جمله افعال٬ اسامی٬ ضمایر٬ صفت ها٬ قید ها٬ حروف تعریف٬ حروف ربط٬ حروف اضافه، و حروف ندا صورت گرفت. با در نظر گرفتن رابطه ی بین زبان شناسی و مطالعات ترجمه، چارچوب نظری کتفورد (1965) که شامل  تبدیل های مقوله ای می باشد، انتخاب شد. این تبدیل ها ماهیتی زبان شناختی دارند و بر اجزای سازنده ی متن اعم از جمله واره٬ عبارت، و واژه متمرکزند. از اهداف اصلی این مقاله٬ تعیین نوع ِ تبدیل مقوله ای است که عمدتاً مترجم به کار گرفته است و استفاده از رویکرد های زبان شناختی محور در ترجمه جهت روشن کردن ساختار های متن مبدا. بدین منظور٬ از روش های تحقیق کمی و کیفی استفاده شد. تحلیل ها نشان دادند در بین ١٤ دو بیتی منتخب،تغییر واحد بیشترین تکرار را داشت؛ این در حالی است که تغییر ساختار٬ کمترین تکرار را در ترجمه دارا بود.