applied literature and new jungian reading: a case study of camilla gibb’s novel, sweetness in the belly

The field of applied literature is concerned with the practical usages of literature, including the potentials of literature to empower and transform individuals. jungian criticism, with its suggestions of the possibility of individuation and selfactualization in individuals, has been an important source for scholars in the field of applied literature for healing. still, the traditional jungian approach to literature has been criticized in recent years, especially due to its apparent universalist assumptions and its insensitivity to context-specific issues in texts. for the same reason, new jungian critics have been recently exploring the possibilities of reconciling jungian concepts with more context-oriented literary theories. this paper, then, in accordance with this new trend, attempts to do a new jungian reading of a contemporary postcolonial novel, sweetness in the belly, by camilla gibb , as a case study, to investigate the potentials within this approach of extension of jungian ideas and dialogue with other more modern literary theories after poststructuralism. the research benefits from the views of new jungian critics as well as the theories in relation to the identity issues of migrants. the paper is concluded with the proposition that, as the exploration of this novel testifies, the new jungian approach as well as the contemporary fiction of identity construction can prove as valid resources for applied literature for healing.

ادبیات کاربردی و خوانش نو یونگی در رمان شیرینی در دل اثر کامیلا گیب

ادبیات کاربردی در ارتباط با استفاده های عملی از ادبیات می باشد و یکی از جنبه های این استفاده، کاربرد ادبیات در روان درمانی و خودشکوفایی است.این گونه از ادبیات به طور ویژه از روانشناسی کارل گوستاو یونگ بهره می برد، چرا که در روانشناسی یونگ تاکید برامکان تک سازی افرادوجود دارد. با این حال روانشناسی یونگ، به علت جهت گیری جهانشمولانه وعدم حساسیت به متون وابسته به زمان و مکان خاص،در سالهای اخیر، مورد انتقاد منتقدین ادبی واقع شده است. گروه دیگری از منتقدان که به آنها لفظ &نویونگی& اطلاق می شود، با بسط و تفسیر مجدد آراء یونگ و بررسی امکان تعامل آن با نظریه های دیگر نقد، در صدد رفع این مشکل بر آمده اند. تحقیق حاضر، همسوبا نویونگیها به بررسی رمانی از کامیلا گیب با عنوان شیرینی در دل (2006)می پردازد تا ادعاهای نویونگیهابه بوته آزمایش گذاشته شود. در نتیجه و با بررسی این رمان، بر امکان بازخوانی نظریات یونگ در جهان معاصر و بر امکان تاثیر و تاثر نقد یونگی و دیگر مکاتب نقد ادبی صحه گذاشته می شود و تاکید می گردد که این بازنگری در روانشناسی یونگ، ادبیات کاربردی در حوزه خودشکوفایی را هم واجد منابع و ابزار وسیع و معتبر می گرداند.