اثربخشی آموزش صبر بر کاهش سوگ و تسهیل رشد پس از ضربه

هر فردی در زندگی فقدان عزیز و سوگ را تجربه می کند. از آنجا که طی نشدن دوران سوگواری به طور طبیعی باعث کاهش عملکرد فردی و اجتماعی افراد می شود، تلاش های زیادی برای شناخت فنون و مهارت های گذر از سوگ صورت گرفته است. در این بین، مذهب و معنویت نقش درمانگرانه و پیشگیرانۀ بسیاری دارد. هدف از این پژوهش شناخت تاثیر معنویت (روش صبر) بر کاهشِ آثار سوگ و رشدِ پس از ضربه در خانواده های مصیبت دیده است. در این تحقیق از مطالعۀ نیمه آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) استفاده شد. آزمودنی ها 20 نفر بودند که از بین خانواده های سوگوارِ تحت پوششِ کمیتۀ امداد امام خمینی(ره) استان تهران انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش جلسات آموزشیِ صبر برگرفته از معنویت درمانی در 8 جلسۀ 1ساعته، به صورت یک روز در هفته برگزار شد. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات سیاهۀ آثارِ سوگِ هوگان و پرسشنامۀ رشد پس از ضربه بود. نتایج نشان داد گروه آزمایشی که در جلسات آموزشی صبر شرکت داشتند در مقایسه با گروه کنترل به میزان معنی داری کاهشِ آثار سوگ را نشان دادند. همچنین، آموزش روش صبر بر تمامی زیرمقیاس های آثار سوگ شامل رشد شخصی، ناامیدی، خشم و سرزنش، وحشت زدگی، درهم ریختگی و کناره گیری موثر است.همچنین، کسانی که در گروه آزمایشی شرکت داشتند نسبت به گروه کنترل رشدِ پس از ضربه را نشان دادند. بنابراین، آموزش صبر بر تمامی زیرمقیاس های رشدِ پس از ضربه شامل شیوه های جدید، ارتباط با دیگران، قدرت شخصی، ارزش زندگی و تغییر معنوی موثر است. با توجه به اینکه روش صبر می تواند تاثیر مثبت و سازنده ای بر کاهش آثار سوگ و رشد پس از ضربه بگذارد و با توجه به اینکه این روش مبتنی بر الگوی اسلامی ایرانی است، لذا توسعۀ آن در بین مشاوران و به کارگیری آن برای افراد سوگوار پیشنهاد می شود.

The effectiveness of patience training on reducing grief and facilitating posttraumatic growth

Everybody experiences the loss of a dear person and grief in their lives. Sincemissing a proper grieving time naturally reduces individual and social performanceof people, efforts have been made to find techniques and skills for passing throughgrieving. Here, religion and spirituality have a great therapeutic and preventive role.This research aims to study the effect of spirituality (patience method) on reducingthe impacts of grief and posttraumatic growth in disasterstricken families. In thisresearch, the authors used quasiexperimental study (pretest and posttest withcontrol group). There were 20 subjects who were selected from the grieving familiesthat were supported by the Imam Khomeini(Mm) Relief Committee of Tehranprovince and were randomly assigned to experimental and control groups. For theexperimental group, the authors hold 8 onehourlong training sessions of patienceon the basis of spiritual therapy one day a week. The tools of experiment wereHogan Grief Reaction Checklist (HGRC) and posttraumatic growth questionnaire.The results showed that the experimental group that participated in the trainingsessions of patience showed a significant reduction in the effects of grieving incomparison with the control group. Moreover, teaching patience method is effectiveon all the subscales of the grief effects including personal growth, frustration, angerand blame, panic, confusion, and withdrawal. Also, those who participated in theexperimental group showed a more posttraumatic growth in comparison with thecontrol group. Therefore, patience training is effective on all posttraumatic growthsubscales including new practices, communication with others, personal strength,value of life, and spiritual change. Considering that patience method can have apositive and constructive effect on reducing the effects of grief and posttraumaticgrowth, and considering that this method is based on the IslamicIranian model, theauthors suggest it to be developed among advisors and to be used for grievingpeople.