شناسایی و اولویت‌بندی آسیب‌های اجتماعی با ارائه مدل مفهومی پیشگیری1

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت‎‌بندی آسیب‎‌های اجتماعی با ارائۀ مدل مفهومی پیشگیری انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع هم‎‌بستگی و از نوع تحلیل عاملی تاییدی بود. جامعۀ آماری پژوهش را تمام شهروندان شهر خرم‎‌آباد با مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد و بالاتر در سال 1398 تشکیل می‎‌داد که با روش نمونه‎‌گیری در دسترس تعداد 200 نفر انتخاب شدند. به‎‌منظور گردآوری داده‎‌ها از پرسش‎‌نامۀ گزارش شخصی محقق‎‌ساخته استفاده شد که دارای روایی محتوایی و پایایی قابل‎‌قبولی بود. در‎‌نهایت، داده‎‌های گردآوری‎‌شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل عاملی تاییدی تحلیل شد. یافته‎‌ها نشان داد که مدل موردنظر دارای برازش مطلوب و قابل‎‌قبولی است، آسیب‎‌های اجتماعی شناسایی‎‌شده در شهر خرم‎‌آباد عبارت بودند از بیکاری، فقر اقتصادی، بی‎‌تفاوتی اجتماعی، فقدان قانون و قانون‎‌گریزی، اعتیاد، ناهنجاری‎‌های جنسی، حاشیه‎‌نشینی، بحران هویتی، فقر فرهنگی، طلاق، کودکان کار، نابرابری‎‌های اجتماعی، سرقت، بزهکاری نوجوانان و طایفه‎‌گرایی که در این میان، سه مولفه‌ بیکاری، حاشیه‎‌نشینی و طلاق به‎‌دلیل بار عاملی ضعیف از مدل حذف شدند. اولویت این آسیب‎‌ها به‎‌ترتیب برابر بود با: بیکاری، ناهنجاری‎‌های جنسی، فقدان قانون و قانون‎‌گریزی، نابرابری اجتماعی، بحران هویتی، طایفه‎‌گرایی، سرقت، بی‎‌تفاوتی اجتماعی، فقر اقتصادی، فقر فرهنگی و بزهکاری. از سوی دیگر، نتایج نشان داد که از بین همۀ عوامل، اعتیاد با بار عاملی 89 درصد قوی‎‌ترین آسیب اجتماعی و بزهکاری با بار عاملی 23 درصد ضعیف‎‌ترین آسیب اجتماعی در شهر خرم‎‌آباد شناسایی شدند. شناسایی و اولویت‎‌بندی آسیب‎‌های اجتماعی به‎‌منظور پیشگیری و مبارزه با آسیب‎‌های اجتماعی دارای اهمیت بسزایی است.

Identifying and prioritizing social harms by presenting a conceptual model of prevention

The aim of this study was to identify and prioritize social harms by presenting a conceptual model of prevention. the present research method was a descriptive correlational and confirmatory factor analysis. The statistical population of the study consisted of all citizens of Khorramabad with a master’s degree or higher in 1398, with a simple random sampling method, 200 people were selected as available. In order to collect data, a researchermade selfreport questionnaire was used which had acceptable content validity and reliability. Finally, the collected data were analyzed using statistical factor analysis test and analyzed using Amos and Spss software. The findings showed that the model has a favorable and acceptable fit, the social harms identified in Khorramabad were unemployment, economic poverty, social indifference, lack of law and lawlessness, addiction, anomalies. Sex, marginalization, identity crisis, cultural poverty, divorce, child labor, social inequality, theft, juvenile delinquency, and sectarianism, among which, the three components of unemployment, marginalization, and divorce, were excluded from the model due to poor performance. Priority was given to unemployment, sexual dysfunction, lack of law and order, social inequality, identity crisis, sectarianism, theft, social indifference, economic poverty, cultural poverty and delinquency. Among all the factors, the factor of addiction with a factor of 0.89 was identified as the strongest social harm and the factor of delinquency with a factor of 0.23 was identified as the weakest social harm in Khorramabad.