تاثیر قصه‌درمانی بر هوش اخلاقی، هوش هیجانی و احساس حقارت کودکان کار

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی قصه درمانی بر هوش اخلاقی، هوش هیجانی و احساس حقارت کودکان کار بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن پیش و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل تمامی کودکان کار منطقۀ 5 شهر تهران بود. با روش نمونه گیری در دسترس 40 نفر از کودکان کار که برای اجرای پژوهش رضایت کامل داشتند انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامۀ هوش هیجانی گلمن (1995)، مقیاس خودکم بینی یائو و همکاران (1397)، پرسش نامۀ هوش اخلاقی لنیک و کییل (2005) استفاده شد و پکیج آموزشی قصه درمانی به منظور مداخله به کار رفت. نتایج نشان داد که با کنترل پیش آزمون، بین هوش اخلاقی گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (0.01>p و 24.73= f). به عبارتی قصه درمانی بر هوش اخلاقی به طور معناداری تاثیر مثبت دارد. همچنین با کنترل پیش آزمون، هوش هیجانی در بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری داشت (0.01>p و 13.40= f) که نشان می دهد قصه درمانی بر هوش هیجانی به طور معناداری تاثیر مثبت دارد. همچنین نتایج بیانگر تفاوت معنادار احساس حقارت گروه کنترل و آزمایش بود (0.01>p و 10.05= f). به عبارتی قصه‌درمانی بر احساس حقارت به طور معناداری تاثیر مثبت دارد.

The Effect of Story Therapy on Moral Intelligence, Emotional Intelligence and Inferiority Feeling of Labor Children

The purpose of this research was to study the effectiveness of storytelling on moral intelligence, emotional intelligence, and inferiority feelings of labor children. The study was semiexperimental with pretest and posttest with control group. The population included all labor children in District 5 of Tehran city. Using available sampling method, 40 labor children who were fully satisfied with the research were selected and randomly assigned to the experimental and control groups. For collecting data, Emotional Intelligence Questionnaire (Golman, 1995), Inferiority Scale (Yao, et al. 1997), and Moral Intelligence Questionnaire (Lennick Kiel, 2005) were used and the storytelling training package was used as intervention. Results showed that with the pretest being controlled, there was a significant difference between the control and experimental groups in moral intelligence (P<0.01, F=24.73). In other words, the storytelling had a significant positive effect on moral intelligence. Moreover, with pretest control, emotional intelligence was significantly different between control and experimental groups (p<0.01 and F=13.40) which showed that storytelling therapy has a significant positive effect on emotional intelligence. The results also showed a significant difference between the inferiority feelings of the experimental and control groups (p<0.01 and F=10.05). In other words, story therapy has a significant positive effect on inferiority feelings of labor children.