تاثیر آموزش مثبت‌نگری بر تاب‌آوری و افسردگی گروهی از سالمندان تهرانی مقیم آسایشگاه

هدف از انجام پژوهش، تعیین تاثیر آموزش مثبت نگری بر تاب آوری و افسردگی زنان سالمند مقیم آسایشگاه بود. روش پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش، تمام زنان سالمند مقیم آسایشگاه در شهر تهران بود. 30 نفر از سالمندان زن ساکن آسایشگاه به روش نمونه گیریِ در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسش نامۀ استاندارد تاب آوری کانر و دیویدسون و افسردگی بک بود. از پروتکل آموزشی و راهنمای مثبت نگری گروهی برای آموزش استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد مثبت نگری و تفکرات مثبت سبب کاهش میزان افسردگی و افزایش تاب آوری در زنان سالمند مقیم آسایشگاه می شود. از این رو، در مداخلات در نظر گرفته شده برای این زنان سالمند، می توان از روان شناسی مثبت نگر بهره برد.

The Effect of Positive Thinking on Resilience and Depression in a Group of Tehran Older Adults Resident in Sanatorium

The purpose of this study was to determine the effect of positive thinking on resilience and depression in female older adults resident in sanatorium. The research method used pretest, posttest, and control group. The statistical population included all female older adults resident in sanatorium (FOARS) in Tehran city. Thirty FOARS were selected through convenience sampling and were randomly assigned into two experimental and control groups. Data collection tools were ConnorDavidson Resilience Scale and Beck Depression Inventory. Educational protocols and a Group Positive Guidance Guide were used for training. Covariance analysis was used to analyze the data. The results showed that positive attitude and positive thinking reduced depression and increased resilience in FOARS. Hence, in various interventions intended for these elderly women, positive psychological intervention can be included too.