رابطه فرسودگی تحصیلی با آسیب ‌های تحصیلی، عملکرد تحصیلی و هوش

این مطالعه به منظور تعیین رابطه‌ی فرسودگی تحصیلی با آسیب ‌های تحصیلی، عملکرد تحصیلی و هوش انجام شد. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل 150 نفر از دانش‌آموزان دختر سال اول دبیرستان شهرستان شهرکرد بوده که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه فرسودگی تحصیلی، آسیب‌های تحصیلی، هوش ریون (فرم بزرگسالان) و معدل آنان نیز به عنوان شاخصی برای عملکرد تحصیلی آنان در نظر گرفته شد. داده‌ها با روش آماری همبستگی و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آسیب‌های مربوط به عادات تحصیلی و آسیب‌های مربوط به آمادگی تحصیلی، فرسودگی تحصیلی را به طور معناداری پیش‌بینی می‌کنند. همچنین خستگی هیجانی (اولین بُعد فرسودگی تحصیلی) توسط آسیب‌های مربوط به عادات تحصیلی، پیش‌بینی می‌شود. بدبینی نسبت به تحصیل (دومین بُعد فرسودگی تحصیلی)، توسط دو متغیر آسیب‌های مربوط به عادات تحصیلی و آسیب‌های ذهنی و عاطفی مربوط به تحصیل پیش‌بینی می‌شود. ناکارآمدی تحصیلی (سومین بُعد فرسودگی تحصیلی) توسط دو متغیر آسیب‌های مربوط به آمادگی تحصیلی و آسیب‌های مربوط به عادات تحصیلی، پیش‌بینی می‌شود. با توجه به این یافته‌ها، می‌توان گفت عادات غلط تحصیلی، عدم آمادگی تحصیلی و مشکلات عاطفی و ذهنی مربوط به تحصیل از عوامل بوجود آمدن فرسودگی تحصیلی است. بنابراین راهنمایی و مشاوره دانش‌آموزان در جهت غلبه بر عادات غلط تحصیلی، برنامه‌ریزی جهت افزایش مهارت‌های آمادگی گذر از راهنمایی به دبیرستان، و نهایتاً برنامه‌ریزی جهت کاهش مشکلات عاطفی و ذهنی دانش‌آموزان دختر سال اول دبیرستان پیشنهاد می‌شود.