اثربخشی فنون درمان شناختی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی و عزت ‌نفس در دانش‌ آموزان 11 تا 12 ساله شهر تهران

این تحقیق با هدف بررسی اثربخشی فنون درمان شناختی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی و عزت‌نفس در دانش‌آموزان 11 تا 12 ساله ناحیه 1 شهر ری شده است. هدف تحقیق، کاربردی و روش گردآوری داده‌ها به صورت نیمه آزمایشی، از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل 30 نفر از دانش‌آموزان پایه هفتم ناحیه 1 شهر ری که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل هستند، بوده است. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای استفاده شده است. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه عزت‌نفس روزنبرگ (1965) با ضریب پایایی 0.84 و پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی واتسون و فرند (1969) با ضریب پایایی 0.82 و هچنین برگزاری دوره آموزشی شناختی رفتاری بر اساس نظریه شناختی رفتاری بک (1967) به مدت 9 جلسه 1.5 ساعته برای گروه آزمایش بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که آموزش شناختی رفتاری بر کاهش ترس از ارزیابی منفی و افزایش عزت‌نفس در دانش‌آموزان 11 تا 12 ساله ناحیه 1 شهر ری تاثیر داشته است؛ بطوریکه مجذور اتا برای ترس از ارزیابی منفی 67.5 درصد و برای عزت‌نفس 41.5 درصد بوده است.