پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس ناگویی هیجانی و عدم تحمل بلاتکلیفی در نوجوانان دارای سابقه رفتارهای خودجرحی

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس ناگویی هیجانی و عدم تحمل بلاتکلیفی در نوجوانان دارای سابقه رفتارهای خودجرحی بود. این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان 13 تا 18 سال در حال زندگی در مراکز شبه خانواده شهر تهران بودند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت در دسترس بود و با این روش تعداد 90نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رفتارهای پرخطر، مقیاس الکسی تایمی و پرسشنامه عدم تحمل بلاتکلیفی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی همزمان استفاده شد. یافته ها نشان داد ناگویی هیجانی و عدم تحمل بلاتکلیفی با رفتارهای پرخطر رابطه مثبت و معنادار داشتند (0.05>p). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که ناگویی هیجانی و عدم تحمل بلاتکلیفی توانستند 0.45 رفتارهای پرخطر را پیش بینی کنند (0.05>p).

predicting the tendency to high-risk behaviors based on emotional malaise and intolerance of uncertainty in adolescents with a history of self-harming behaviors

the aim of this study was to predict the tendency to high-risk behaviors based on emotional malaise and intolerance of uncertainty in adolescents with a history of self-harming behaviors. this research was descriptive and correlational. the statistical population of the study included adolescents aged 13 to 18 years living in quasi-family centers in tehran. the sampling method of the present study was available and 90 people were selected by this method. the research instruments included a high-risk behaviors questionnaire, an alexithymic scale and an uncertainty intolerance questionnaire. pearson correlation and simultaneous linear regression were used to analyze the data. the results showed that emotional malaise and intolerance of uncertainty had a positive and significant relationship with high-risk behaviors (p <0.05). regression results also showed that emotional malaise and intolerance of uncertainty could predict 0.45 high-risk behaviors (p <0.05).