اثربخشی روان‌درمانی مبتنی بر مثبت اندیشی بر تحمل پریشانی و امید به زندگی بیماران مبتلابه دیابت نوع 2

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روش درمانی مثبت اندیشی بر بهبود تحمل پریشانی و امید به زندگی بیماران مبتلابه دیابت نوع 2بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مبتلایان به دیابت در شهرستان کاشمر بود که توسط دانشگاه علوم پزشکی معرفی‌شده بودند. 30 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب‌شده و به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. ابزار پژوهش عبارت بود از ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ (dts) ﺳﯿﻤﻮﻧﺰ و ﮔﺎﻫﺮ (2005) امید به زندگی اشنایدر (1991). نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تحمل پریشانی و امید به زندگی مبتلایان به دیابت که مداخله‌ی مثبت اندیشی را دریافت کردند نسبت به اعضای گروه کنترل، افزایش معناداری داشته است؛ بنابراین می‌توان روش درمانی مثبت اندیشی بر بهبود تحمل پریشانی و امید به زندگی مبتلایان به دیابت تاثیر دارد.

the effectiveness of positive-minded psychotherapy on improving the quality of life and life expectancy of patients with diabetes

the aim of this study was to determine the effectiveness of positive thinking therapy on improving the quality of life and life expectancy of patients with diabetes. the statistical population of the present study included patients with diabetes in kashmar city who were introduced by the university of medical sciences. 30 people were randomly selected and divided into two groups of 15 people. the research instruments were the quality of life questionnaire (irqol) and schneider (1991). the results of analysis of covariance showed that the quality of life and life expectancy of diabetics who received positive thinking intervention had a significant increase compared to members of the control group; therefore, positive thinking therapy can improve the quality of life and life expectancy of diabetics.in general, chronic diseases, including diabetes, will lead to many clinical, social and psychological problems, which in turn will limit the physical and mental activity of people and reduce the quality of life and life expectancy.