بررسی «زمان روایی» و رابطه آن با عنصر «تعلیق» در رمان فریدون سه پسر داشت نوشته عباس معروفی بر اساس نظریه ژرار ژنت

پژوهش حاضر با روش تحقیق کتابخانه‌ای و به‌صورت تحلیلی، با تکیه بر نظریه ژرار ژنت به بررسی زمان روایی و ارتباط آن با عنصر تعلیق پرداخته است. بخش عمده ای از رمان فریدون سه پسر داشت از زبان شخصیتی روان پریش روایت می شود که سیر حوادث به‌صورت بسیار نامنظم، تودرتو و مبهم روایت شده  است. این رمان به نوعی از پایان آغاز می شود و خواننده در همان ابتدا سرنوشت بسیاری از شخصیت ها و حوادث را پیش چشم دارد. چنین مولّفه‌‌هایی سبب ایجاد و گسترش تعلیق در شخصیت ها، زمان، مکان و حوادث می شود. به‌گونه ای که تفسیر کلی داستان نیازمند بررسی زمان مندی آن است. نتایج نشان می دهد که در بخش نظم، «پس نگری» بیشترین بسامد را دارد؛ زیرا در صفحات ابتدایی رمان، بسیاری از وقایع آینده به اختصار گفته شده است و صفحات عمده ای از کتاب، خلاهای سیر حوادث تا زمان کنونی را پر می کند. این پس نگری ها، کاربرد تعلیق داستان را به‌صورت تدریجی رفع می کنند. پیش نگری در صفحات ابتدای کتاب نیز نویسنده را ترغیب می کند تا دلیل حوادث اتفاق افتاده را با انگیزه بیشتری پی گیری نماید. شتاب روایت این رمان به دلیل استفاده از توصیفات مکرر که شامل شخصیت ها، فضاسازی ها و توهمات راوی است بسیار کاهش ‌یافته است. درنگ‌های توصیفی در راستای گسترش تعلیق و در مواردی ایجاد لذت هنری و شاعرانگی است. عباس معروفی با حذف و تلخیص برخی از حوادث از حاشیه پردازی دوری کرده، به روایت شتاب بخشیده است. در مورد بسامد نیز می توان گفت که تکرار برخی حوادث و اتفاقات به دلیل اهمیت موضوع و جلب‌‌توجه خواننده بوده است. مهم‌ترین این تکرارها احساس غم غربت و تنهایی و روان پریش بودن شخصیت محوری داستان است.

the study of narrative time and its relationship with the element of suspension element in the novel fereydoun had three sons written by abbas maroufi based on gérard genette’stheory

the current study has investigated the narrative time and the relationship with the suspension element by library research method and analytically based on gérard genette’s theory. the novel “freydoun had three sons” is mainly narrated by a psychotic character and the events are unfolded in an irregular, complicated and vague way. this novel somehow begins at the end and the reader perceives the fate of many characters and events from the very beginning. such components leads to and expands suspension in the characters, time, place and events of the novel in a way that the overall interpretation of the plot requires an examination of its timeliness. the present study based on genet’s theory concerns the narrative time and its relationship with the suspension element. the results show that in the order section, “retrospective” is of high frequency. this retrospective gradually eliminates the use of suspension. the foreshadowing in the first pages of the book also encourages the author to pursue the reason of the happenings with more motivation. the pace of the narration of this novel is greatly reduced due to the use of repeated descriptions that include characters, atmospheres, and the narrator’s illusions. descriptive pauses are aimed at expanding suspense and in some cases creating artistic and poetic pleasure. by omitting and summarizing some events, abbas maaroofi has avoided marginalization and accelerated the pace of the narration. regarding the frequency, it can be said that the repetition of some incidents and events was due to the importance of the topic and attracting the reader’s attention. the most important of these repetitions is the feeling of sadness, loneliness and psychosis of the central character of the story.