تحلیل روایت شناسی فمینیستی در داستان خانۀ ادریسی ها اثر غزاله علیزاده

روایت‌شناسی فمینیستی با روشی منظم تفاوت‌های جنسیتی را در داستان و گفتمان بررسی می‌کند و بر مواردی چون جنسیت نویسندگان، مخاطبان فرضی نویسنده، خوانندگان واقعی و شخصیت‌ها و راوی تمرکز دارد. در این مقاله هدف بر آن است تا به بررسی روایت‌شناسی فمینیستی در مهمترین داستان غزاله علیزاده؛ یعنی خانه ادریسی‌ها پرداخته شود. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی نشان می‌دهد که بررسی روایت‌شناسی فمینیستی در این رمان، به جز مضمون نوین، شگردهای قابل توجه ادبی یا ساختار قدرتمند روایی آن؛ بستری برای ظهور و تجلی سویه‌های فکری، مفهومی و فلسفی جنبش فمینیسم است. درواقع، علیزاده در دو شاخصه، رویکردهای فمینیستی خود در خانۀ ادریسی‌ها را نمایان می‌سازد: نخست از طریق بدیلی نو در راستای جایگزین‌کردن روایت‌های توصیفی زنانه از اشیاء، طبیعت و مفاهیم به جای روایت‌های مردانه (به‌گونه‌ای که خواننده بتواند متوجه تفاوت‌های جنسیتی در آن بشود) و دوم از طریق مرکزیت بخشیدن و محوری‌کردن شخصیت‌های زن رمان که درنهایت باعث می‌شود این رمان از  دو نظر ساختار رمان؛ یعنی روابط میان توصیف، دیالوگ‌ها و البته اجزای داستانی و از نظر مفهومی‌کردن و پیچیده‌ساختن شخصیت‌های زن داستان رمانی موفق به‌نظر برسد که نشان‌گر وضعیت زنان جامعه در حوزه سیاسی اجتماعی و خانوادگیِ اجتماع داستانی است.

representation of feminist narratology in the novel of the house of the idrisi by ghazalehalizadeh

feminist narratology systematically explores gender differences in storytelling and discourse, reflecting on topics including the gender of the writers, the author’s hypothetical audience, the real audiences, and the characters and narrator. the aim of this paper is to study feminist narratology in ghazaleh alizadeh’s most important novel, the house of the idrisi. this descriptive-analytical paper demonstrates that, aside from the novel’s new theme, important literary methods, and solid narrative structure, the analysis of feminist narratology in this novel serves as a forum for the emergence and manifestation of the feminist movement’s cultural, conceptual, and metaphysical facets. in fact, alizadeh reveals her feminist approaches to the house of the idrisi in two ways: first, by introducing a modern method of replacing masculine narratives with expressive feminine narratives of things, existence, and concepts ( be able to understand gender differences in it), and, second, by emphasizing the female characters of the novel, which, in turn, gives the novel its structure, namely the relationship between explanation, dialogue, and, of course, the story’s components and conceptually; complicating female characters in a fictional novel seem to represent the socio-political status of women in the fictional society.