معاصرسازی اشعار کهن در رمان آتش بدون دود از نادر ابراهیمی

معاصرسازی، از شیوه های تعامل  ادبیات کهن با ادبیات معاصر است. طی این فرایند، دنیای ادبی کهن، به واقعیتی معاصر تبدیل می‌شود و نویسندگان و شاعران، می کوشند از طریق ایجاد پیوند بین ادبیات کهن با  آثار خویش، ادبیات کهن را متناسب با روحیات و ذهنیات انسان امروزی، بازآفرینی کنند. هدف این پژوهش نیز بررسی معاصر سازی اشعار کهن و کارکرد داستانی آن ها، در رمان آتش بدون دود از نادر ابراهیمی، بر مبنای روش اسنادی و با رویکرد توصیفی تحلیلی است. نتایج پژوهش نشان می دهد در این رمان، از اشعار فردوسی، انوری، سعدی، مولانا، حافظ و صائب، با ایجاد تغییراتی در مفهوم آن ها، برای طرح مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ای چون ظلم ستیزی، ناامیدی از وضع موجود، سختی های راه مبارزه، تحقیرکردن و  نشان‌دادن نالایقی افراد استفاده شده است. این اشعار، نقش مهمی در ایجاد ارتباط فرهنگی و همزیستی بین باورها و اندیشه های جامعۀ گذشته و امروز ایران داشته اند. همچنین ابزاری هستند برای انتقال درون‌مایه و نشان‌دادن فضای حاکم بر داستان. نویسنده نیز از طریق آن ها، هویّت، روحیات و احساسات اشخاص داستانی را نشان داده، با ارجاع به آن ها، بر جنبۀ واقع گرایی و باورپذیری داستان خود افزوده است.

Contemporaryization of Ancient Poems in the Novel Atashbedun dud by Nader Ebrahimi

Contemporaryization of ancient poetry is one of the ways in which contemporary literature interacts with ancient Persian literature. In the process, the ancient literary world becomes a contemporary reality, and writers and poets try to recreate ancient literature in accordance with the spirits and minds of modern man by creating a link between ancient literature and their works.The aim of this study is to investigate how to Contemporaryization of  ancient poems in the Atash bedun dud Novel by Nader Ebrahimi, based on the documentary method and with a descriptiveanalytical approach. The results show that Ebrahimi has used the poems of poets such as Ferdowsi, Anwari, SaadiMolana, Hafez and Saeb by making changes in their meaning, it has been used to raise political, social and cultural issues such as antioppression, despair of the status quo, difficulties of the struggle, humiliation and showing the unworthiness of individuals. These poems have played an important role in creating a cultural connection and coexistence between the beliefs and ideas of the past and present Iranian society. They are also a tool for conveying the theme and showing the atmosphere of the story. Through them, the author also shows the identity, spirits and feelings of the characters in the story, and by referring to them, he adds to the realism and credibility of his story.