رابطه بین سبک های دلبستگی و راهبردهای حل مسئله با گرایش به اعتیاد در نوجوانان 14 تا 16 سال یاسوج

پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه سبک های دلبستگی و راهبردهای حل مسئله با گرایش به اعتیاد نوجوانان 14 تا 16 شهر یاسوج انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی با طرح همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان نوجوان پسر 14- 16 ساله مشغول به تحصیل در پایه های دوم و سوم متوسطه اول و پایه اول متوسطه دوم در مدارس دولتی شهر یاسوج بودند(753 نفر) که از میان آنها180 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و به پرسشنامه های گرایش به اعتیاد( موسوی و همکاران ،1378)،سبک های دلبستگی(هازان و شیور ،1987) و راهبردهای حل مسئله (کسیدی و لانگ،1996) پاسخ دادند. یافته های ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن با گرایش به اعتیاد منفی و معنی دار، سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی دوسوگرا با گرایش به اعتیاد مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین، بین راهبردهای سازش یافته حل مساله با گرایش به اعتیاد همبستگی منفی معنی دار و بین راهبردهای سازش نیافته حل مساله با گرایش به اعتیاد همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد(01/0>p). نتایج رگرسیون چندگانه گویای این بود که سبک دلبستگی ایمن با بیشترین میزان بتا به عنوان بهترین پیش بین گرایش به اعتیاد می باشد(336/0-=β).