رابطه صفات شخصیتی و سبک زندگی با تاب اوری معلمان مهد های کودکان تهران

پژوھش حاضر بھ منظور تعیین رابطھ بین صفات شخصیت و سبک زندگی با تاب آوری معلمان مھدھای کودک انجام شد. طرح تحقیق، توصیفی از نوع ھمبستگی بود. جامعھ آماری شامل کلیھ معلمان مھدھای کودک در منطقھ 5 تھران بود ( 420 نفر ). برای تعیین حجم نمونھ تحقیق، 120 معلم بھ صورت تصادفی انتخاب شدند و بھ پرسشنامھ ھای صفات شخصیتی ھگزاکو(اشتون و لی)، سبک زندگی(لعلی و ھمکاران) و تاب آوری(کانر و دیویدسون) پاسخ دادند. جھت تجزیھ و تحلیل داده ھا از آزمون ھمبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانھ استفاده شد. نتایج نشان داد کھ بین صفات شخصیتی از قبیل برون گرایی؛ دلپذیری؛ و وظیفھ شناسی با تاب آوری رابطھ آماری مثبت و معنی داری وجود دارد. ھمچنین، نتایج حاکی از ھمبستگی مثبت معنی دار بین نمره کلی سبک زندگی و مولفھ ھای آن از قبیل تغذیھ، پیشگیری از بیماری، سلامت روانی، سلامت معنوی، سلامت اجتماعی و سلامت محیطی با تاب آوری بود. بھ علاوه، یافتھ ھا نشان داد کھ سلامت روانی با بیشترین مقدار بتا بھ عنوان بھترین پیش بینی کننده تاب آوری بوده و پس از آن سلامت جسمانی، دلپذیری و ھیجان پذیری بھ ترتیب بھ طور معنی داری قابلیت پیش بینی تاب آوری را در معلم ھای مھدھای کودک داشتھ اند. نتایج این تحقیق مبین آن ھستند کھ صفات شخصیتی و سبک زندگی می توانند بھ عنوان عوامل مھمی در تبیین واریانس تاب آوری نقش داشتھ باشند. واژگان کلیدی: صفات شخصیت، سبک زندگی، تاب آوری