مقایسه اجتناب تجربی، نارسایی شناختی و هیجانی در مادران کودکان عقب مانده ذهنی و مادران کودکان عادی شهرستان گچساران

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اجتناب تجربی، نارسایی شناختی و هیجانی در مادران کودکان عقب مانده ذهنی و مادران کودکان عادی شهرستان گچساران است. روش این پژوهش از نوع علی – مقایسه‌ای و جامعه آماری آن را کلیه مادران کودکان عقب مانده ذهنی و مادران کودکان عادی در شهرستان گچساران تشکیل دادند. در مجموع 140 نفر که70 نفر مادران کودکان عقب مانده ذهنی و 70 نفر مادران کودکان عادی بودند، با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه پذیرش و عمل، مقیاس نارسایی شناختی و مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو استفاده گردید. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند که بین مادران کودکان عقب مانده ذهنی و مادران کودکان عادی از لحاظ اجتناب تجربی، نارسایی شناختی و نارسایی هیجانی تفاوت معنی ‌داری وجود دارد(01/0≥p). و دیگر اینکه، ﻣﺎدران ﻛﻮدﻛﺎن ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪه ذﻫﻨﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه دﻳﮕﺮ از ﺷﻴﻮه ﻫﺎی ﻣﻨﻔﻲ و ﻧﺎﻛﺎرآﻣﺪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر رواﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﺑﻴﺸﺘﺮی اﺳﺘﻔﺎده می ﻛﻨﻨﺪ، اﻳﻦ ﻣﺎدران ﺑﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮدن ﺷﻴﻮه ﻫﺎی ﻣﻨﻔﻲ و ﻧﺎﻛﺎرآﻣﺪ، ﻓﺸﺎر رواﻧﻲ را در ﺧﻮد اﻓﺰاﻳﺶ می دﻫﻨﺪ.