بررسی آموزه‌های ملی و هویت ایرانی در شعر انوری

هویت افراد و جوامع گوناگون همواره یکی از دغدغه‌های مهم انسان‌ها در طول تاریخ بوده است. هویت ملی ریشه در اعماق تاریخ و فرهنگ یک ملت دارد. در سرزمین ایران، هویت ملی همواره از طریق زبان حفظ شده و به نسل‌های دیگر منتقل شده است. یکی از زمینه‌های مناسب جهت بازتاب هویت ملی، ادبیات هر ملتی است. شاعران و نویسندگان ایرانی از قرن چهارم به بعد که فضا را برای پرداختن به فرهنگ و باورهای کهن مناسب دیدند، در این راستا تلاش‌های فراوانی نمودند و عناصر و مولفه‌های هویت ملی را در شعر خود منعکس کردند. تاکید برهویت ملی و فرهنگ سرزمینی، خود بستری آموزشی است برای تعلیم برخی مفاهیم انسانی به افراد جامعه. در این مقاله به بررسی این عناصر و مولفه-های هویت ملی در شعر انوری پرداخته می‌شود. انوری در شعر خود مولفه‌های هویت ملی ایران را همچون جغرافیای ایران قدیم، به ویژه خراسان، شخصیت‌های اسطوره‌ای ایران باستان و دیگر شخصیت‌های مذهبی و تاریخی، باورها و عقاید ایرانیان کهن، بازی‌ها و انواع موسیقی کهن ایران و ..... بازتاب داده است. این امر بیانگر علاقۀ شاعر به هویت ملی سرزمینش می‌باشد.