روند پژوهی راهبرد جنگ روانی و تهدید نظامی اسراییل علیه برنامه ی هسته‏ ای ایران (از افشای برنامه تا پایان مذاکرات برجام)

برنامه ی هسته‏ای ایران طی دو دهه به نگرانی اصلی امنیت ملی اسراییل تبدیل شده است. در مقابل، تل‏آویو راهبردی چندوجهی را به منظور توقف فعالیت‏های هسته‏ای کشورمان طراحی کرده که یکی از مهم‏ترین اجزاء آن، جنگ روانی پیچیده از تابستان 2002(افشاء فعالیت‏ها) تا جولای 2015(امضای توافقنامه برجام) بوده است. این مقاله بر آن است تا با استفاده از روش روندپژوهشی به فهم شیوه چندوجهی جنگ روانی در بازه مزبور بپردازد و توصیه‏هایی را برای تقابل با آن ارائه دهد. پرسش اساسی آن است که جنگ روانی اسراییل علیه برنامه اتمی ایران از چه ویژگی‏های خاصی برخوردار است؟ فرضیه اصلی آن است که جنگ روانی اسراییل علیه برنامه اتمی ایران با هدف متاثرسازی مقامات تهران و واشنگتن از طریق جدی جلوه دادن سناریوی حمله نظامی علیه تاسیسات اتمی ایران، طراحی شده است. اساسی‏ترین درون‏مایه این دوره، دامن‏زدن به نگرانی‏ها درباره خطرات پرونده هسته‏ای ایران است؛ دومین بن‏مایه، تاکید بر سایر تهدیداتِ نظام سیاسی ایران خصوصا سیاست‎ تهاجمی آن شامل مشارکت در فعالیت‏های تروریستی و فعالیت‏های دامنه‏دار در گسترش موشک‏های دوربرد است؛ سومین موضوع، تهدید حمله به تاسیسات هسته‏ای ایران در خلال سالهای 2010 تا 2012 است ؛و چهارمین مولفه از 2013 به بعد، جنگ روانی علیه مذاکرات هسته‏ای میان ایران و قدرت‏های جهان است که نهایتا زمینه خروج ترامپ از برجام را فراهم آورد. بخش دوم مقاله به ارزیابی چالش‏های تل‏آویو در عملیاتی کردن راهبرد جنگ روانی خود علیه فعالیت‏های هسته‏ای ایران خصوصا تحت تاثیر تجربه مذاکرات هسته‏ای و امضای برجام می‏پردازد و نهایتا برخی اقدامات مقتضی متقابل توصیه شده است.

trend analysis of israel psychological war strategy and its military threat against iran’s nuclear program(from disclosing the program to the end of jcpoa negotiations)

iran’s nuclear program has been a central security concern for israel over the past two decades. in reaction to this threat, israel has conducted a multifaceted drive to block it, one of which is planning and enforcement a complex psychological warfare to block it from summer 2002(disclosing the program) to july 2015(signing jcpoa). this article seeks to understand the complex psychological warfare in the past three decades by using the process research method and offers recommendations for confronting it. the basic question is, what are the special features of israel’s psychological war against iran’s nuclear program? the main hypothesis is that israel’s psychological war is designed to impress the authorities of tehran and washington by making the scenario of a military attack against iran’s nuclear facilities look serious. the first motif was provoking anxiety about threat of iranian nuclear project; the second emphasized the other threats that the iranian regime poses, chief among them its aggressive policy, which includes involvement in terrorism and extensive activity to develop long range missiles; the third was the threat of israel military attack on iran’s nuclear facilities during 2010-2012; and the fourth from 2013 onwards, dealt with the negotiations between the world powers and iran which had founded the ground for withdrawing trump from jcpoa in 2018. part two concentered on assessment of israel challenges in psychological warfare against iran’s nuclear program, especially under the experience of nuclear negotiations and after the signing jcpoa. in the end, some proper countermeasures would be offered.