تبیین علل تغییر رفتار حزب عدالت و توسعه نسبت به کردهای ترکیه بر اساس نظریه پیوستگی جیمز روزنا

با روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه در سال 2002 نگاه تازه ای به مسئله کردها در ترکیه شکل گرفت. در مدت زمامداری این حزب تا سال 2014 روند رسیدن به یک صلح نهایی با کردها در مسیری دنبال می‌شد که بسیار امیدوارکننده بود؛ اما از این سال به بعد به یکباره جریان صلح و حل مسئله کردها روندی معکوس به خود گرفت و ناآرامی در بسیاری از مناطق کردنشین را به همراه آورد. سوال اصلی پژوهش این است که علل تغییر رفتار حزب عدالت و توسعه نسبت به کردها پس از سال 2014 چه بود؟ فرضیه پژوهش بر افزایش قدرت اردوغان و سوق یافتن وی به سمت اقتدارگرایی تاکید دارد. برای انجام این پژوهش از نظریه جیمز روزنا و روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد اگرچه اقتدارگرایی اردوغان پس از سال 2014 و راه یابی حزب دموکراتیک خلق‌ها به پارلمان این کشور در بوجود آمدن این وضعیت نقش برجسته‌ای داشته است اما نمی‌توان نقش عوامل خارجی در این باره را نادیده گرفت. ظهور داعش و قدرت گرفتن کردهای سوریه در بخش های شمالی این کشور و ناامیدی از روند پیوستن به اتحادیه اروپا ازجمله عوامل مهم خارجی در این خصوص می باشند. لذا طبق نظریه پیوستگی جیمز روزنا دو متغیر فرد و نظام بین الملل بیشترین تاثیر را بر رفتار دولت ترکیه نسبت به کردها گذاشته است.

Explaining the Causes of AKP’s Change Behavior towards Turkish Kurds based on James Rosenau’s Continuity Theory

When the Justice and Development Party (AKP) took power in 2002, a new look at the issue of the Kurds created in Turkey. During the governing of this party by 2014, the process of reaching a final peace with the Kurds was followed in a way that was very promising, but from this year onward over and over, the process of peace and the Kurdish problem solving was reversed and some unrest took place in many parts of the Kurdish regions. The main research question is what were the causes of AKP’s change behavior towards Kurds after 2014? The research hypothesis emphasizes Erdogan’s rise to power and his shift to authoritarianism. For this research, James Rosenau’s theory and descriptiveanalytic method have been used. Findings of the research show that although Erdogan’s authoritarianism after 2014 and Entrance the People’s Democratic Party to the country’s parliament has played a prominent role in the emergence of this situation but the role of external factors can’t be ignored. The emergence of ISIS and getting into power of Syrian Kurds in northern parts of the country and also the disappointment with the process of joining the European Union are the most important external factors in this regard. Thus, according to James Rosenau’s continuity theory, the two variables of the individual and the international system have the most influence on the behavior of the Turkish government towards the Kurds.