حق تعیین مسکن توسط همسر

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی حق سکونت زن است.مواد و روش‌ها: روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی است. روش تحقیق به لحاظ اهمیّت از نوع تحقیقات بنیادی شمرده می‌شود. اطلاعات و مواد اولیّه تحقیق بنیادی به صورت نظری و به شیوه کتابخانه‌ای گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل عقلانی قرار گرفته و نتیجه‌گیری شده است.ملاحظات اخلاقی: در نگارش این مقاله ملاحظات اخلاقی رعایت شده است.یافته‌ها: اگر زن در ضمن عقد نکاح شرطی برای (حق سکونت) با مرد نگذارد، در اینجا طبیعتاً زن باید تابع مرد باشد؛ ولیکن وقتی که وارد زندگی مشترک می‌شود، زوج هم برای سکنی محلی را تعیین می‌کند که باب طبع زن و مکان مناسبی برای زندگی نمی‌باشد خواه از لحاظ محیطی باشد یا غیره، در چنین شرایطی اگرچه بر اساس احکام اولیّه زن تابع مرد است امّا در مواردی این حکم قید خورده و اختیار سکونت با زن می‌شود. نتیجه‌گیری: اگر زن در ضمن عقد نکاح حق سکونت را برای خود شرط کند یا اضطراری از این حیث برای زن وجود داشته باشد، حق انتخاب مسکن را خواهد داشت. 

wife's right to determine residence

background and aim: the purpose of this study is to investigate the right of residence of wife. materials and methods: the method of this research is descriptive-analytical one. the information and materials of the research have been theoretically collected in a library method and have been rationally analyzed and concluded.ethical considerations: ethical considerations have been observed in writing this article.findings: if the wife does not make a condition for (right of residence) with the husband during marriage, then the wife must follow the husband here, but when the husband determines a place for inhabitation that is not suitable for wife, she may determine the residence.conclusion: if the wife put conditions like the right of residence for herself during the marriage contract, or if there is a necessity for the woman, she will have the right to choose a dwelling.