مسوولیت کیفری ناشی از عملیات ورزشی

از آغاز دوره قانونگذاری در ایران معاصر قانون مشخصی که در باب حوادث ورزشی وجود نداشت و حقوق‌دانان در راستای توجیه حوادث ناشی از عملیات ورزشی به مبانی و اصول حقوقی متوسل شده‌اند. در سال 1352 برای نخستین بار مقرر شد که حوادث ناشی از عملیات ورزشی مشروط بر این که سبب آن حوادث، نقض مقررات مربوط به آن ورزش نباشد، جرم محسوب نمی‌شود. این مقرره در قوانین بعدی نیز با تغییراتی اندک تکرار شد. علت این حکم نیز مصلحت اجتماعی، رضایت زیان‌دیده، عرف و عادت و توجه به جایگاه مهم ورزش در تعالی اخلاق و تاکیدات قانون اساسی است. مرتکب، شخص ورزشکار است و عمل ورزشی، آن گروه از اقداماتی است که در چارچوب یک ورزش انجام می‌گیرد. شرط اصلی برخورداری از معافیت کیفری، التزام به مقررات مربوط به ورزش مورد نظر است که بارزترین آنها مقررات مربوط به خطاهای ورزشی است. همچنین ورزشکار نمی‌تواند از اجازه قانون جهت ایراد صدمات عمدی به دیگران سوء استفاده نماید. عدم مسوولیت ورزشکار، محدود به زمان ورزش بوده و همچنین ورزش مزبور نباید برخلاف موازین شرعی باشد.

criminal responsibility for athletic operations

criminal responsibility for athletic operations since the beginning of the iranian contemporary legislative period, there is no specific law on sports activities and therefore lawyers have resorted to legal foundations and principles in order to justify the events resulting from sport operations. in 1973, for the first time it was established that events resulting from sport operations are not a crime provided that it is not a violation of the rules related to that exercise. this provision was repeated in the following rules with little modifications. the reason is the social expediency, the victim rsquo;s satisfaction, custom and habit and attention to the important position of sport in excellence of ethics and the emphasis of the constitution. the perpetrator is an athlete and sports action means the group of actions taken within the framework of a sport. the main condition for justifying operations is compliance with the rules related to sport specially the regulations of sports faults. the athlete cannot also exploit the law rsquo;s permission to harm others. the lack of athlete responsibility is limited to the time of exercise and that the sport should not be contrary to sharia norms.