انتقال ضمان معاوضی در قرارداد حمل کالای فروخته شده

زمینه و هدف: در بیع، خصوصاً در جایی که بیع کالا متضمن حمل آن باشد، این سوال مطرح می شود که در صورت تلف یا ورود خسارت به کالا پیش از تسلیم، مسوولیت جبران آنها بر عهده فروشنده است یا خریدار؟ از آنجا که در تجارت بین الملل و حتی در تجارت داخلی برای فروش کالاهای مستلزم حمل، از قالب‌های قراردادی خاصی (قواعد اینکوترمز) استفاده می شود، ضرورت دارد به سوالات فوق در ارتباط با قواعد اینکوترمز پاسخ داده شود.مواد و روش‌ها: رویکرد توصیفی به عنوان روش پژوهش حاضر انتخاب شده است که به شیوه اسنادی و کتابخانه ای، اطلاعات مربوطه جمع آوری شده است.ملاحظات اخلاقی: در به سامان رسیدن این تحقیق ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.یافته‌ها: از میان اصطلاحات تجاری مندرج در اینکوترمز، اصطلاحات قابل استفاده برای شیوه های مختلف حمل عبارتند ازexw ، fca،cpt ، cip،dap ، dat،ddp که از حیث مخاطب تحویل، به دو نوع »تحویل به حمل کننده « و »تحویل به خریدار « قابل تقسیم هستند.نتیجه‌گیری: بر خلاف حقوق داخلی که انتقال ضمان معاوضی مستلزم تسلیم کالا است، در کنوانسیون وین ریسک تلف مبیع قبل از تسلیم نیز بر خریدار تحمیل می شود. در اینکوترمز چون حمل کالای فروخته شده معمولاً همراه با مسائل متنوعی است و انحراف در آن می تواند باعث به تعویق افتادن تحویل کالا و تاخیر در زمان انتقال ضمان معاوضی شود لذا سعی شده تا جلوی امور نامتعارف گرفته شود. در ایران مقرره خاصی راجع به تاثیر قرارداد حمل بر تسلیم کالا و انتقال ضمان معاوضی پیش بینی نشده؛ اما می‌توان معیار مقرر در مواد 387، 567، 649 و 380 قانون مدنی را در قراردادهای متضمن حمل نیز به کار برد.

passing of risk in the contract of carriage of goods sold

background and aim: in the contract of sale especially where the sale involves a contract of carriage of goods, this important question arises that in the case of loss or damage without fault before delivering the sold goods, who is responsible for damages or losses taken place in that case? seller or buyer? since the international trades and also internal trades for sale of goods requires special contractual forms (incoterms rules), it is necessary to answer the above questions in relation to the rules of incoterms.materials and methods: for present study, the descriptive approach has been chosen and relevant information collected by the documentary and library method.ethical considerations: in order to organize this research, while observing the authenticity of the texts, honesty and confidentiality have been observed.findings: among trade terms mentioned in incoterms that are used for different methods of goods carriage, the exw, fca, cpt, cip, dap, dat and ddp are of importance. these methods are divided to two kinds of ldquo;delivery to carrier rdquo; and ldquo;deliver to buyer rdquo;.conclusion: contrary to domestic law which passing of risk requires delivery of goods, in vienna convention the risk of sale is imposed on the buyer. since in incoterms, the carriage of goods sold is usually associated with a variety of issues and also the deviations in it can postpone the delivery of goods and delay in passing of risk delivery, incoterms try to ban these unusual obstacles. in iran there is no special rule about the effect of carriage contract on delivery of goods and passing of risk but it is possible to apply articles 380, 387, 567 and 349 of civil law for carriage contracts.