the comparative effect of self-assessment and peer assessment on reflective and impulsive efl learners’ speaking skill

This study aimed to compare the effect of two types of assessment, i.e., self-assessment and peer assessment, on reflective and impulsive efl learners’ speaking skill. to this end, a group of 51 (24 impulsive and 27 reflective) intermediate efl learners were selected based on their performance on a pet (preliminary english test), and the impulsiveness subscale of eysenck’s impulsivity inventory. they were randomly divided into two experimental groups (i.e., self-assessment and peer assessment), each containing impulsive, and reflective learners. in the self-assessment group, the assessment was based on the speaking self-assessment sheet designed by babaii, taghaddomi and pashmforoosh (2015). in the peer assessment group, the assessment was based on the peer assessment rating sheet by yamashiro and johnson (1997). at the end of the treatment, the participants received the speaking section of another pet as a post-test. the results of two-way anova revealed that (a) the assessment type and cognitive type had no significant interaction, (b) self-assessment and peer assessment had the same effect on impulsive and reflective learners’ speaking skill, (c) irrespective of the assessment type, learners with different cognitive types performed differently, with the reflective learners outperforming their impulsive counterparts.

بررسی تاثیر مقابله ای خود ارزیابی و دیگر ارزیابی بر مهارت گفتاری زبان آموزان تأملی و تکانشی

این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر دو نوع ارزیابی انجام شد. به عنوان مثال، خودارزیابی و دیگر ارزیابی، در مورد تأمل و مهارت گفتاری تکانشی و تاملی زبان آموزان زبان انگلیسی. برای این منظور، یک گروه 51 نفره (24 نفر تکانشی و 27 تاملی) زبان آموزان زبان انگلیسی متوسط بر اساس عملکرد آنها در PET (انگلیسی مقدماتی آزمون)، و با توجه به مقیاس تکانشگری آیزنک انتخاب شدند. آنها به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی تقسیم شدند گروه ها (به عنوان مثال، خودارزیابی و  دیگر ارزیابی)، که هر کدام شامل یادگیرندگان تکانشی و تاملی بودند. در گروه خودارزیابی، ارزیابی بر اساس برگه خود ارزیابی گفتار بود که توسط توسط بابایی، تقدومی و پشم فروش (2015) طراحی شده است. در گروه دیگر ارزیابی، ارزیابی بر اساس دیگری انجام شد برگه رتبه بندی ارزیابی توسط یاماشیرو و جانسون (1997) طراحی شده است. در در پایان، شرکت کنندگان بخش گفتار از یک آزمون PET دیگر به عنوان پس آزمون دریافت کردند. نتایج آنالیز واریانس دوطرفه نشان داد که (الف) نوع ارزیابی و نوع شناختی فاقد تعامل معنادار، (ب) خودارزیابی و دیگر ارزیابی تأثیر یکسانی بر مهارت گفتاری زبان آموزان تکانشی و تأملی دارد، (ج) صرف نظر از نوع ارزیابی، زبان آموزان از لحاظ گونه شناختی متفاوت عمل کردند و همچنین زبان آموزان تاملی از همتایان تکانشی خود بهتر عمل کردند.