عوامل موثر بر خودحفاظتی و پیشگیری از شکست‌های حفاظتی از دیدگاه فرماندهان ارشد نیروی انتظامی

زمینه و هدف: سازمان‌های امنیتی به‌خصوص نیروی انتظامی با علم به ضعف سامانه‌های کنترلی بیرونی و سنتی در جلوگیری از انحراف اهداف، و اعتقاد به تاثیرگذاری شدید کنترل درونی (خودحفاظتی) برای پیشگیری از شکست‌های امنیتی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در بین تدابیر پیشگیرانه، خودحفاظتی به‌عنوان یکی از شیوه های موثر، قابل اطمینان و کم‌هزینه است که با رویکردی اقناعی، بدون توسل به جبر، تهدید یا ابزارهای واکنشی، نسبت به سایر روش‌ها از عمق و پایداری بیشتری برخوردار است. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش شناسایی مولفه-های موثر بر خودحفاظتی به‌منظور پیشگیری از شکست های حفاظتی کارکنان است.روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی ازنوع پیمایشی و ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق‌ساخته با پایایی مناسب (80/.=α) است که با استفاده از نظرات کارشناسان و اساتید از روایی (صوری) قابل قبولی نیز برخوردار شد. جامعة آماری پژوهش، 180 نفر از فرماندهان و مدیران ارشد فرماندهی انتظامی استان اردبیل بودند که براساس جدول جرسی مورگان، تعداد 123 نفر از آنان به‌عنوان نمونه آماری ازطریق روش تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش برای تحلیل آماری از آزمون تی تک‌نمونه‌ای استفاده شد.یافته‌ها و نتایج: آشنایی با مهارت‌های پیشگیری و حفاطت اطلاعات، نگرش سازمانی و اعتقادها، آموزش و فرهنگ‌سازی، سه عاملی هستند که می‌توانند در میزان خودحفاظتی کارکنان در برابر شکست‌های حفاظتی موثر واقع‌شده و سطح تدافعی خودی را در برابر تهاجمات اطلاعاتی حریف افزایش دهند. آشنایی با مهارت‌های پیشگیری و حفاطت اطلاعات با شاخص‌هایی مانند آشنایی با تدابیر افزایش خطر، افزایش زحمت و کاهش منافع، تدابیر رشدمدار و آگاه‌سازی، ارتباط معناداری داشت. نگرش سازمانی و اعتقادها با شاخص‌هایی مانند رضایت شغلی، ارضاء نیازهای کارکنان، اعتقادهای دینی، تعلق‌های سازمانی، وفاداری، وجدان کاری، احترام به شخصیت افراد و خویشتن‌داری سنجیده شد و آموزش و فرهنگ‌سازی نیز با شاخص‌هایی مانند نظام تشویق و تنبه، دوره‌های حین خدمت، ترویج و توسعه منابع آموزشی و تبلیغی، ارزیابی و رابطه معناداری داشته است.