آسیب شناسی برنامه ریزی فعالیت های فرهنگی در ناجا با تاکید بر فضای مجازی

زمینه و هدف: پرداختن به فضای مجازی در سازمان‌ها از جمله ناجا، همواره مورد توجه مدیریت سازمان‌ها بوده است. مقاله باهدف آسیب شناسی برنامه‌ریزی فضای مجازی در ناجا و ارائه راهبردها و راهکارهای بهبود آن انجام شده است. روش تحقیق: نوع تحقیق کاربردی، روش آن کیفی با استفاده از تکنیک دلفی و جلسات خبرگی بود. جامعه آماری، بیست تن از مدیران، کارشناسان و متخصصان فرهنگی ناجا بود. روایی پرسشنامه ها توسط خبرگان در جلسات خبرگی و پایایی آن با تکرار تا رسیدن به اشباع نظری و اجماع اعضا، حاصل شد. یافته‌ها با استفاده از دیدگاه‌های گروه شش‌نفره موید نهایی شده است. یافته‌ها: فضای مجازی یکی از دوازده فعالیت فرهنگی دارای اولویت و اهمیت ناجا است که از تمامی ظرفیت‌های آن استفاده نشده، لذا ناجا در زمینه برنامه‌ریزی فضای مجازی از نظر تعیین وضعیت در جدول مختصات، در حالت تدافعی ضعف محور قرار دارد و در پنج تا ده سال آینده با تبدیل تهدیدها به قوت‌ها و ضعف‌ها به فرصت‌ها می‌تواند در حالت تهاجمی خفیف قرار گیرد. نتیجه‌گیری: بازنگری در فرایند برنامه‌ریزی فضای مجازی مطابق آسیب‌شناسی انجام شده، استفاده از برنامه‌های اشتراک‌گذاری تجارب و ظرفیت‌های نیروهای مسلح با هدف تهیه نظام جامع فرهنگی و بهره‌برداری از راه‌های حضور موثر در فضای مجازی و راهکارهای مترتب بر این راهبردها، می‌تواند، ظرفیت‌های این فعالیت را برای بهره‌برداری بیشتر در افق آینده ناجا شکوفا نماید

Pathology of Planning Cultural Activities in I. R. I. Police with Emphasis on Cyberspace

Background and objectives: Addressing cyberspace in organizations, including I. R. I. Police, has always been considered by the management of organizations. This article has been conducted with the aim of pathology of cyberspace planning in I. R. I. Police and presenting strategies and approaches for its improvement. Methodology: This study is of an applied research type using qualitative method and Delphi technique and expert meetings. The statistical population consisted of twenty managers, experts and cultural specialists of I. R. I. Police. The validity of the questionnaires was obtained by experts in expert meetings and its reliability was achieved through repeating until reaching theoretical saturation and consensus of members. The findings are confirmed using the views of a group of six members. Findings: Cyberspace is one of the twelve cultural activities with priority and importance of I. R. I. Police that not all of its capacities have been used; so I. R. I. Police is in a weak defensive position in terms of determining the status of cyberspace in the coordinate table and in the next five to ten years it can be in a slightly aggressive mode by turning threats into strengths and weaknesses into opportunities. Results: Reviewing the cyberspace planning process according to the pathology, using programs to share the experiences and capacities of the Armed Forces with the aim of preparing a comprehensive cultural system and exploiting the ways of effective presence in cyberspace and solutions to these strategies, can exploit the capacities of this activity more to flourish in the future horizon of I. R. I. Police.