شناسایی عوامل موثر بر ارتقاء سیاست جنایی مشارکتی در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

زمینه و هدف: کشورهای دارای سیاست جنایی پویا، دارای سازمان‌های پلیسی بر مبنای رویکرد جامعه محور هستند که به جای تکیه بر ابزارهای سرکوبگرانه در برخورد با بزهکاری در سایه برقراری تعامل گسترده و سازنده با همه ارکان جامعه به ویژه مردم و نهادهای اجتماعی از حمایت‌های جامعه در برقراری نظم عمومی برخوردار می‌شوند. چنین تعاملی نماد بارزی از مفهوم سیاست جنایی مشارکتی است. شناسایی عوامل موثر بر ارتقاء سیاست جنایی مشارکتی در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران هدف این پژوهش بوده است. روش پژوهش: این مطالعه با رویکرد کیفی و به روش دلفی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل 15 نفر از اساتید دانشگاه علوم انتظامی امین و مسئولین معاونت اجتماعی ناجا و رده‌های مختلف پلیس‌های تخصصی ستاد ناجا، با تحصیلات کارشناسی ارشد و دکترا در رشته‌های حقوق، جامعه‌شناسی و مدیریت، با مشاغل علمی و عملی مرتبط با پیشگیری از جرم بوده که به صورت هدفمند انتخاب گردیدند و نظرات آنان طی سه مرحله اجرای پنل دلفی جمع‌آوری و با نرم‌افزار spss و آزمون آماری t تک نمونه‌ای تحلیل شد. یافته ها: بر اساس نظریه سه شاخگی میرزایی اهرنجانی 7 عامل زمینه‌ای 9 عامل رفتاری و 6 عامل ساختاری به عنوان عوامل موثر بر ارتقاء سیاست جنایی مشارکتی توسط خبرگان احصاء و مورد توافق قرار گرفت. نتیجه گیری: پلیس برای استفاده حداکثری از ظرفیت مردم و نهادها، در دستیابی به اهداف سیاست جنایی مشارکتی باید تغییراتی را در ساختار، رفتار و زمینه، بر اساس عوامل شناسایی شده در این تحقیق انجام دهد.

Criminal Policy in the Police Force of the Islamic Republic of Iran

Background and objectives: Countries with dynamic criminal policies have communitybased policing organizations that, instead of relying on repressive tools in dealing with crime, engage in extensive and constructive interaction with all elements of society, especially the people and social institutions, to support society in maintaining order. Such interaction is a clear symbol of the concept of participatory criminal policy. The purpose of this study was to identify the factors affecting the promotion of participatory criminal policy in the police force of the Islamic Republic of Iran. Methodology: This study has been done with a qualitative approach and Delphi method. The statistical population of this study includes 15 professors of Amin Police University and officials of I. R. I. Police Social Affairs Deputy and various categories of specialized police officers of I. R. I. Police Headquarters, with MA and PhD degrees in law, sociology and management, with scientific and practical jobs related to crime prevention. They were purposefully selected and their opinions were collected during three stages of Delphi panel implementation. The data were analyzed using SPSS software and onesample ttest. Findings: According to Mirzaei Ahranjani’s threepronged theory, 7 underlying factors, 9 behavioral factors and 6 structural factors as factors affecting the promotion of participatory criminal policy were counted and agreed upon by the experts. Results: In order to maximal use of the capacity of people and institutions to achieve the goals of participatory criminal policy, the police must make changes in the structure, behavior and context, based on the factors identified in this study.