تاثیر آموزش مبتنی بر بارشناختی بر اضطراب ریاضی دانش ‌آموزان

هدف پژوهش بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر بارشناختی بر کاهش اضطراب ریاضی دانش‌آموزان است. روش پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی استان گلستان است که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از بین شهرستان‌های استان گلستان به طور تصادفی شهرستان آق قلا انتخاب شد که در نهایت 40 دانش‌آموز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌ مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی تجدید نظر شده‌ بای که در سال 2011 توسط بای طراحی شده است. روایی پرسشنامه توسط کارشناسان حوزه آموزش و روان‌شناسان حوزه تعلیم و تربیت مورد بررسی قرار گرفت و پس از انجام اصلاحات جزئی مورد تائید نهایی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه با استفاده از الفای کرونباخ 75/0 بدست آمد که نشان از پایایی مطلوب پرسشنامه دارد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار تحلیل آماری spss ورژن 23 در بخش تحلیل توصیفی (واریانس، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و استنباطی (تحلیل کواریانس یک متغیره) استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر بارشناختی بر اضطراب ریاضی دانش‌آموزان تاثیر معناداری دارد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر بارشناختی تاثیر مثبت و معناداری در کاهش اضطراب ریاضی دانش‌آموزان دارد.