مطالعه تطبیقی روش های برگزاری مناقصات در «قانون برگزاری مناقصات» ایران و «قانون نمونه تدارکات دولتی 2014» آنسیترال

قانو نگذاران در راستای تحقق اهداف قوانین ناظر بر معامات دولتی، تشریفاتی را برای انجام معامات در حوزه مربوطه مقرر داشته و نهادهای بخش عمومی را ملتزم به رعایت از آن نموده اند. به همین منظور طراحی روش های متناسب با شرایط متنوع بازار از موضوعات اساسی حقوق مناقصات است. نتایج کسب شده از مطالعه قانون نمونه تدارکات عمومی آنسیترال 2011 و «مقایسه تطبیقی » آن با قانون برگزاری مناقصات ایران موید این نکته است که رو شهای برگزاری مناقصات بیان شده در نظام حقوقی ایران، عل یرغم رعایت برخی از اصول کلی و اهداف حقوق مناقصات، فاقد پویایی، انسجام و سرعت عمل در اجرای فرآیند مناقصات است و به نظر می رسد یکی از دلایل اصلی این امر عدم تطابق سازوکار تعیی نشده در اجرای رو شهای مذکور با تحولات دهه اخیر، به خصوص، در زمینه ارتباطات و فناوری های دیجیتال است. وجود این نقصان اهمیت لزوم بازنگری در روش های برگزاری مناقصات مندرج در قانون مزبور را دوچندان نموده است تا از این طریق، قابلیت و اثربخشی قانون افزایش یابد و از حیث کاربرد نیز، با نیازهای امروزه و شرایط حاکم بر تجارت بین المللی منطبق باشد.

Comparative Study of Tendering Procedures in Iran’s Tender Law and UNCITRAL Model Law on Public Procurement 2014

In order to enforce the objectives of procurement regulations,legislative bodies design procedures for conducting public sectors procurement so that public sector entities can rely on them to achieve the goals of legal system.For this reason,the design of methods appropriate to the requirements of those entities is an essential issue of Tenders Laws. In terms of choosing the bidding method, the bidder’s goal should be based on the selection of a qualified person of the contracting party, in the best time and the most appropriate conditions to be able to the best and most appropriate bid submitted by him.Therefore all procurement rules have been devoted to a variety of bidding procedures.The present article identifies the principles that the UNCITRAL Model Law on Public Procurement has taken into account in designing the tendering procedures and compares them with the procedures outlined in Iran’s Tender Law. This research intends to answer the question of what are the differences between the tendering methods in the two documents and in the current situation by comparatively examining the various methods of holding tenders in the Iran’s Tender Law and the UNCITRAL Model Law on Public Procurement. Which of them is more successful in achieving the goals of bidding laws? But the focus is on explaining the rules and regulations used in the UNCITRAL Code. Thus, first, the methods of holding tenders mentioned in Iranian law are briefly explained, and then the related issues stated in the sample law are examined with more care and reflection