داوری در دعاوی دولتی با نگاهی تحول گرایانه به اصل 139 قانون اساسی

داوری یکی از بهترین رو شهای حل وفصل اختلافات می باشد چراکه دارای اثرگذاری به موقع بوده و هزینه های مربوط به دعاوی در دادگستری و اطاله دادرسی نیز در آن به چشم نمی خورد؛ اما تفاوتی بسیاری درخصوص ارجاع امر به داوری در دعاوی مربوط به دولت با دعاوی عادی به چشم می خورد. در دعاوی دولتی محدودیت هایی در قانون اساسی و قوانین عادی وجود دارد ولی این امر، منع مطلق در این خصوص نداشته مگر درمواردی که مراجع اختصاصی به موجب قانون برای رسیدگی به اختلافات تعیین شده باشند. در این تحقیق سعی بر آن بوده که به بررسی اصل 139 از منظری جدید اقدام شود و برای رسیدن به این هدف از روش کتابخانه ای با رویکرد بررسی عملی و پژوهشی موضوع در رویه قضایی بهره گرفته شده است. با بررسی سایر مصادیق دعاوی دولتی و به ویژه کنکاش در تفاوت های موجود در واژگان، ضرورت حذف اصل 139 قانون اساسی به جهت ایجاد مانع اساسی در قراردادها و همچنین امکان پذیرش داوری در غیر از مواردی که مرجع اختصاصی دررسیدگی وجود دارد، حاصل شده است.

arbitration in public argument by new review in 139 Principle

Abstract:  Arbitration is one of the best ways to resolve disputes because it has a timely effect and does not involve litigation costs and adjournment. But when it comes to arbitration, there is a big difference between a government lawsuit and a lawsuit. There are restrictions on the constitution and ordinary laws in government lawsuits, but this is not strictly forbidden unless the authorities have been appointed by law to deal with disputes. In this research, an attempt has been made to examine Article 139 from a new perspective, and to achieve this goal, the library method has been used with the approach of practical study of the issue in the judicial procedure, and as a result, the need to remove Article 139 of the Constitution It is possible to create a major obstacle in the contracts as well as to accept the arbitration, except in cases where there is a special authority in the proceedings.