کمپلکس سیکلومتاله شده پلاتین(ii) دارای یک لیگاند دی فسفین: سنتز، شناسایی و محاسبه های نظری

از واکنش کمپلکس cis,cis [pt2me4(μ sme2)2], a, با دو اکی والان از لیگاند 2- (4،2 دی‌فلوئوروفنیل)پیریدین (dfppy) در دمای محیط و در حلال استون، کمپلکس سیکلومتاله شده [ptme(dfppy)(sme2)], 1, تهیه و با استفاده از طیف سنجی رزونانس مغناطیس هسته (nmr) شناسایی و خواص الکترونی آن از طریق طیف سنجی فرابنفش مرئی (uv vis) مورد بررسی قرار گرفت. واکنش پذیری کمپلکس 1 در مقابل یک اکی والان از لیگاند دودندانه فسفینی 2،1 بیس(دی‌فنیل فسفینو)اتان (dppe)، مورد بررسی قرار گرفت. این واکنش منجر به تولید کمپلکس [ptme(κ1 c dfppy)(dppe)], 2, گردید و ساختار این کمپلکس نیز با طیف سنجی nmr تایید شد. در این کمپلکس لیگاند دی فسفینی به صورت کی لیت به مرکز پلاتینی متصل شده است و پیوند بین اتم نیتروژن حلقه کی‌لیت سیکلومتاله‌شده و فلز پلاتین شکسته شده است. برای پشتیبانی از داده های تجربی، ساختار این دو ترکیب با روش نظریه تابع چگالی بهینه شد. همچنین برای یافتن بهترین نحوه ی اتصال این دو ترکیب به dna، بررسی های داکینگ مولکولی بر روی آنها انجام شد.

cyclometalated platinum(ii) complex incorporating a diphosphine ligand: synthesis, characterization, and theoretical calculations

the reaction of complex cis,cis [pt2me4(μ sme2)2], a, with two equivalents of the 2 (2,4 difluorophenyl)pyridine ligand (dfppy) in an acetone solvent at room temperature gave the cyclometalated complex [ptme(dfppy)(sme2)], 1. this complex was characterized by means of nmr spectroscopy. complex 1’s reactivity with an equivalent of 1,2 bis(diphenylphosphino)ethane (dppe) was explored. this reaction led to the formation of the complex [ptme(κ1 c dfppy)(dppe)], 2, whose structure was confirmed by nmr spectroscopy. in this complex the dppe ligand acted as a chelating ligand and it caused the bond between nitrogen and platinum to dissociate. the absorption spectra of these complexes were investigated with uv vis spectroscopy. in order to have a better structural vision for complexes 1 and 2, their structures were optimized by the density functional theory (dft) method. the molecular docking evaluation was carried out on both complexes 1 and 2. they displayed the best binding mode, orientation, and specific binding site of the complexes to dna.