تهیه نانوذرات مغناطیسی هسته- پوسته عامل دار به عنوان یک جاذب موثر و قابل بازیابی برای حذف یونهای جیوه از سیستم های آبی

درمطالعه حاضر نانوذرات مغناطیسی عامل دار با (3-مرکاپتوپروپیل) تری متوکسی سیلان برای حذف یونهای جیوه از محلولهای آبی سنتز شد و تکنیک آنالیزی تصویر برداری میکروسکوپ الکترونی وطیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز برای مشخصه نگاری نانوجاذب استفاده شد. اثر پارامترهای عملیاتی بر روی جذب جیوه توسط fe3o4 @ sio2@si (ch2)3sh از قبیل ph اولیه، مقدار جاذب و زمان تماس مورد مطالعه قرار گرفت. مدل های ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ بر روی داده های تعادلی اعمال گردید. نتایج نشان داد که داده های تعادلی با ایزوترم فروندلیچ نسبت به ایزوترم لانگمویر همخوانی بهتری داشت. ظرفیت جذب بهینه جیوه بر روی نانوجاذب 04/ 20 میلی گرم بر گرم در ph اولیه 6 ، مقدار جاذب 30 میلی گرم و زمان تماس 15 دقیقه بدست آمد. سینتیک جذب جیوه به خوبی با مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم توصیف شد. واجذب و احیای نانوجادب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نانو جاذب توانایی احیا تا شش مرتبه با ظرفیت جذب قابل قبول را دارد.

An effective and recyclable adsorbent for the removal of mercury ions from aqueous system: nanomagnetic Fe3O4@SiO2@Si–(CH2)3–SH coreshell

In the present study, functionalized magnetic nanoparticles by 3Mercaptopropyltrimethoxysilane (MPTMS) for the removal of Hg2+ from aqueous solutions were synthesized. Scaning electron microscopy (SEM) and Fourier transform infrared spectroscopy analyses were used to determine the sorbent characterization. The effect of the operational parameters on the adsorption of Hg2+ by Fe3O4@SiO2@Si(CH2)3SH such as initial pH, adsorbent dosage and the contact time were studied. In addition, the Langmuir and Freundlich isotherm models were applied to the equilibrium data at 25°C. The results revealed that the equilibrium data were fitted well with Freundlich than Langmuir isotherm model. The optimum adsorption capacity of Hg2+ onto Fe3O4 @ SiO2@Si (CH2) 3SH was determined as 20.04 (mg/g) at initial solution PH of 6.0, adsorbent dosage of 30 mg, 15 min contact time. The Hg2+ adsorption kinetic was well described by the pseudosecond order kinetic model. Desorption and regeneration of nanosorbent was investigated. The results showed that the nanosorbent can be regenerated for six times with acceptable sorption capacity.