>
Fa   |   Ar   |   En
   بازآفرینی مفهوم بافت شهری در قزوین  
   
نویسنده احمدصفاری شیما
منبع مطالعات باستان شناسي پارسه - 1397 - دوره : 2 - شماره : 5 - صفحه:95 -110
چکیده    شهر، معنایی بیش از یک محوطۀ محصور درون بارو را داشته و بیشتر یک حوزه را معرفی می کند. شهرها، طی تاریخ نسبتاً طولانی خود شاهد تغییرات ژرفی در وضعیت صنعتی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و به ویژه جمعیتی خود بوده اند. کهن ترین شهرها در حدفاصل پایان هزارۀ چهارم و آغاز هزارۀ سوم قبل ازمیلاد در آسیای غربی و در نقاطی پدیدار شدند که آب و هوای آن ها مساعد ، و زمینِ حاصلخیز برای کشت و زرع، مناسب بود. همچنین قدمت شهر و شهرسازی در ایران نیز به هزارۀ چهارم قبل ازمیلاد می رسد، اما روند شکل گیری شهر و تداوم شهرنشینی در آن سیر تدریجی خاص خود را داشته است. هویت ایرانی شهر شامل ویژگی ها و ارزش های معماری و شهرسازی سرزمین ایران ، مربوط به قبل از ورود اسلام می باشد. پس از ورود اعراب به ایران و تشکیل حکومت یکپارچه اسلامی در سرزمین های زیر تسلط اسلام، شاهد شکل گیری نطفه های اولیۀ شهرهای جدید بوده ایم که این شهرهای جدید، اکثراً از تعلیمات اسلامی نشات گرفته و به دو دستۀ عمده شامل؛ شهرهای به جا مانده از تمدن های ماقبل از اسلام و یا شهرهای بنا شده توسط مسلمین قابل تفکیک اند. شهر دورۀ اسلامی به لحاظ ساختاری تداوم شهرسازی عصر ساسانی بود و عناصر کالبدی آن اکثراً برگرفته از فرهنگ غنی اسلام و نشانگر تمدن و فرهنگ اسلامی اند. یکی از این شهرها، قزوین می باشد که هستۀ اولیۀ آن در زمان شاپور ساسانی شکل گرفته و به تدریج در طی دوران اسلامی توسعه و گسترش داشته و در زمان صفویه توسط شاه تهماسب به عنوان دومین پایتخت این دودمان انتخاب شده است.
کلیدواژه شهر، شهرنشینی، ایران، اسلام، قزوین.
آدرس , ایران
پست الکترونیکی sh.saffari@yahoo.com
 
   The Recreating of Concept of Urban Texture in Qazvin  
   
Authors Ahmad Saffari Shima
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved