تاثیر برنامۀ توانمندسازی روانی و اجتماعی مبتنی بر تلفن همراه بر کیفیت زندگی مراقبان خانوادگی بیماران مبتلا به اختلال مزمن روان: یک مطالعۀ نیمه تجربی

مقدمه: مراقبت از بیمار مبتلا به اختلال روانی مزمن، کاری سخت و طاقت فرسا است که مراقبان خانواده را با انواع مشکلات روانی و اجتماعی، مواجهه می کند و در نهایت کیفیت زندگی این افراد را کاهش می دهد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر اجرای برنامۀ توانمندسازی روانی و اجتماعی مجازی، بر کیفیت زندگی مراقبان خانواده، با اختلالات روانی مزمن، انجام شد.روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی است که با گروه کنترل، طرح پیش آزمون و پس آزمون، انجام شده است؛ چنانچه بر روی 70 مراقب خانوادۀ بیماران مبتلا به اختلالات روانی مزمن، در مراکز آموزشی- درمانی فارابی و نور اصفهان، صورت گرفت. شرکت کنندگان در این پژوهش، به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب نمونه گیری در مدت زمان 3 ماه ( اسفند ماه 1400 تا اردیبهشت ماه 1401)، انجام شد. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامۀ خلاصه شدۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، قبل، بلافاصله و یک ماه پس از مداخله، جمع آوری گردید. گروه آزمایش، برنامۀ توانمندسازی روانی و اجتماعی را در 8 جلسه و 4 هفته، به صورت مجازی در پیام رسان وات ساپ، دریافت کردند. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخۀ 20 ، با استفاده از آزمون تی مستقل و آنووا، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: بین میانگین نمرات ابعاد مختلف کیفیت زندگی در سه مرحلۀ قبل، بلافاصله بعد و یک ماه پس از مداخله در گروه آزمون، تفاوت آماری معنا‌داری وجود داشت؛(0/05>p) اما بین موارد فوق درسه مرحلۀ قبل، بلافاصله و یک ماه پس از مداخله در گروه کنترل، تفاوت آماری معناداری وجود نداشت.(0/05

the effect of a mobile phone-based psychosocial empowerment program on the quality of life of family caregivers of patients with chronic mental disorders: a quasi-experimental study

introduction:caring for a patient with a chronic mental disorder is a difficult and exhausting task that makes family caregivers face all kinds of psychosocial problems and ultimately reduces the quality of life of these people. this study aimed to investigate the effect of the virtual psychosocial empowerment program on the quality of life of family caregivers with chronic mental disorders.materials methods: this is a quasi-experimental study with a control group and a pre-test-post-test design that was performed on 70 family caregivers of patients with chronic mental disorders in farabi and noor educational- medical centers in isfahan, iran. the participants in this study were selected by convenience sampling method. data were collected using a demographic information form and the who-qol-bref questionnaire, before, immediately, and one month after the intervention. the experimental group received the psychosocial empowerment program in 8 sessions and 4 weeks. at the end of the intervention, and one month later the who-qol-bref questionnaire was completed by the experimental and control groups and the data were analyzed using independent t-test and rm-anova. data were analyzed in spss20 software.results: in this study, were 35 participants in the intervention group and 35 participants in the control group. three intervention group members were excluded from the study, and finally data analysis was performed on 67 samples. there was a statistically significant difference between the average scores of different dimensions of quality of life three times before, immediately, and one month after the intervention in the test group (p<0.05). however, there was no statistically significant difference between the above cases three times before, immediately, and one month after the intervention in the control group (p<0.05).conclusion: using the empowerment program for family caregivers of chronically mentally ill patients in virtual form can be effective on their quality of life and can be used as one of the supported methods for these families.