بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های مثبت‌نگری بر رضایت از زندگی خانواده‌های دارای بیمار مبتلا به اختلالات روان

مقدمه: اختلالات روانی، از مهم ترین مشکلات بهداشتی می باشد که فشار بالایی را بر مراقبت کنندگان خانوادگی این بیماران تحمیل کرده است، که در نهایت رضایت از زندگی آن ها را متاثر می سازد. یکی از مداخلات، در جهت ارتقای سطح رضایت مندی از زندگی، روانشناسی مثبت نگر می باشد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت نگری، بر رضایت از زندگی خانواده های دارای بیمار مبتلا به اختلالات روان، انجام شد.روش کار: تحقیق حاضر از نوع شبه تجربی است، که بر روی خانوادۀ بیماران مبتلا به اختلالات روانی بستری در مراکز درمانی شهر اصفهان(1399)، انجام گرفت. شرکت کنندگان 60 نفر از خانواده های بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی بودند، که با روش نمونه‌گیری آسان انتخاب و سپس به روش تخصیص تصادفی ساده، در دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر)، قرار گرفتند؛ آن گونه که گروه مداخله، 6 جلسه را تحت عنوان آموزش های مثبت نگری، در این حیطه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های دو  قسمتی که شامل؛  خصوصیات دموگرافیک  و رضایت مندی از زندگی (swls) بود، که تحلیل داده ها در نرم افزار  spss 22، انجام گرفت.یافته ها: میانگین نمرۀ رضایت از زندگی، در گروه مداخله بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله، افزایش داشته است؛(001/p<0) اما در گروه کنترل، این افزایش مشاهده نشد.(0/05

the effect of teaching positivity skills on life satisfaction of families with patients with mental disorders

introduction:mental disorders are one of the most important health problems that have imposed a high pressure on the family caregivers of these patients, which ultimately affects their life satisfaction. one of the interventions, in order to improve the level of satisfaction with life, is positive psychology. the present study was conducted with the aim of investigating the effect of teaching positivity skills on the life satisfaction of families with patients with mental disorders.methods materials:the current research is of quasi-experimental type, which was conducted on the families of patients with psychiatric disorders admitted to medical centers in isfahan city (2019). the participants were 60 people from the families of patients with psychiatric disorders, who were selected by easy sampling method and then by simple random allocation method, they were placed in two intervention groups (30 people) and control group (30 people); as the intervention group had 6 sessions under the title of positivity training, they were in this area. the data collection tool was a two-part questionnaire that included demographic characteristics and life satisfaction (swls), and data analysis was done in spss 22 software.results: the average score of life satisfaction increased in the intervention group immediately and one month after the intervention compared to before the intervention (p<0.001), but this increase was not observed in the control group (p>0.05).conclusion: the results of this research indicate the effect of teaching positivity skills on life satisfaction among family members of patients with mental disorders; so that teaching positivity skills is recommended as a simple method to increase the life satisfaction of this group of patients.