امکان سنجی استفاده از ابزار در اخلاق پزشکی؛ یک مطالعه مروری روایی

مقدمه: در طول تاریخ علم، ابزارها کاربرد ویژه‌ای در حوزه‌ی پزشکی داشته‌اند به طوری که پیشرفت‌های پزشکی نوین را بر بستر ابزارها، باید ارزیابی کرد. این پیشرفتها درحوزه ابزارها، موجب پیدایش مسائل جدیدی در حوزه اخلاق پزشکی شده است. حال این سوال مطرح  است که «آیا از همین ابزارها برای حل مسائل چالش‌های اخلاق پزشکی می‌توان استفاده کرد؟» بنابراین بایستی، این مساله مورد واکاوی و بررسی قرار گیرد.روش کار: این مطالعه از نوع مرور روایتی است. ابتدا به بحث خنثی بودن یا جهت دار بودن فناوری پرداخته شد. آنگاه امکان‌پذیری استفاده از ابزارها برای حل مسائل و چالش‌های اخلاقی مورد واکاوی اجمالی قرار گرفت. در نهایت  بر اساس مدل طب انگاری اخلاق پزشکی، بازتعریفی از وسیله اخلاق پزشکی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: ابزارهای پزشکی برای تسهیل یا حل چالش پزشکی به کار می‌روند. بر اساس مدل طب انگاری اخلاق، هر محور اخلاقی، یک معادل پزشکی دارد. بنابراین، در این چهارچوب، مشابه وضعیت‌های پزشکی، امکان استفاده از ابزارها برای تسهیل یا حل چالش‌های اخلاقی وجود دارد. همچنین با الگوگیری از تعریف ابزار پزشکی، تعریفی از وسیله  با کاربرد اخلاقی به دست می‌آید: ابزار اخلاق پزشکییعنی وسیله‌ای که هدف از ساخت آن،کمک به اجرای اخلاق زیست-پزشکی است، نه پزشکی و این هدف را هم سازنده بیان می‌کند.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد، با استفاده از ابزار میتوان شکاف‌های موجود بین اخلاق و پزشکی درحوزه‌ی ابزاری را ترمیم نمود. بر این اساس می‌توان وسایلی با کاربرد مستقیم اخلاقی، طراحی و تولید نمود.