مفهوم کل نگری در پرستاری براساس یک مقاله مروری

مقدمه: در طی پیشرفت حرفه پرستاری، پرستاران با واژه‌هایی از قبیل تمامیت و کل‌نگری مواجه بوده‌اند. با توجه به اینکه این مقولات درون تئوری‌ها و عملکردهایی با رویکردهای متفاوت معرفی شدند، لذا از زمینه‌ای به زمینه دیگر و از دوره‌ای به دوره دیگر متفاوت بوده‌اند. هدف این مقاله، آشکارسازی مفهوم کل‌نگری در دیدگاه فلسفی پرستاران و بررسی عوامل تاثیرگذار احتمالی در نهادینه شدن آن می‌باشد. روش کار: مقاله حاضر یک مطالعه مروری نقلی است که در سال 93 با جستجوی بانک‌های اطلاعاتی از قبیل pub med -iranmedex-sid--ovid-google scholar-elsevier و با استفاده از کلمات کلیدی کل‌نگری، پرستاری کل‌نگر، رویکرد کل‌نگر و معادل انگلیسی آنها انجام شده است. تعداد 41 مقاله بدست آمده و پس از مطالعه چکیده آنها در نهایت 20 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. بحث: مفهوم کل‌نگری اشاره به این حقیقت دارد که حداکثر سلامتی و خوب بودن انسان، در زمان هماهنگی و تعادل تمام اجزای غیرقابل تفکیک وی با یکدیگر به وقوع می‌پیوندد. ارائه مراقبت کل نگر به مددجویان، موجب بازگرداندن خودآگاهی، توان و مسئولیت خودمراقبتی آنان شده و از طرف دیگر نقش بسزایی در ارتقاء جایگاه حرفه‌ای پرستاران و افزایش استقلال و خودباوری حرفه‌ای آنان دارد. نتیجه‌گیری: عملکرد کل‌نگر در پرستاری موجب ارتقاء کیفیت زندگی مددجویان و رضایتمندی آنان می‌شود. در شرایط چالش برانگیز عصر حاضر، نهادینه کردن دیدگاه کل‌نگر در پرستاران با در نظر گرفتن عوامل موثر و رفع موانع اجرایی آن، توجه جدی مسئولین حیطه‌های آموزش و مدیریت کشورمان را می‌طلبد.