ارتباط هوش اخلاقی با خشم در پرستاران تامین اجتماعی

مقدمه : پرستاران با توجه به شغل حساس خود در معرض انواع استرس های کاری قرار دارند و این خود منجر به بروز بعضی رفتارها ازجمله خشم و خشونت می شود.خشم یکی از هیجانات پیچیده انسان و پاسخی طبیعی به ناکامی ها و بدرفتاری ها است.از طرفی عدم مهار خشم می تواند روابط بین فردی را مختل کند.هوش اخلاقی بعنوان منشوری برای راهنمایی رفتار انسان و تصمیم گیری درباره آنچه درست و نادرست است عمل می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط هوش اخلاقی با خشم در پرستاران طراحی و اجرا گردید.روش کار :این پژوهش به صورت توصیفی-همبستگی بر روی 140 پرستار بیمارستان های تامین اجتماعی گنبد و گرگان از طریق سرشماری انجام شد. جمع آوری داده ها توسط پرسشنامه هوش اخلاقی(لنیک و کیل )و خشم( agq ) جمع آوری شد که اطلاعات بعد وارد نمودن در نرم افزار اماری spss-16توسط امار توصیفی(جداول، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیزواریانس) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در این پژوهش چنین استنباط شد که میان میزان هوش اخلاقی 18.7+ 148.1 و خشم13.3+ 68.5 از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود دارد(p<0/01)طوری که با افزایش میزان هوش اخلاقی و خشم کم تر می شود. همچنین در این بررسی نشان داده شد که میان مشخصات هوش اخلاقی و خشم با مشخصات دموگرافیک ارتباط معنی داری وجود ندارد.بحث : نتایج نشان داد با بهبود و ارتقاء هوش اخلاقی می توان میزان خشم در پرستاران را کاهش داد. لذا مسئولین و سوپروایزران بیمارستانی می توانند با برنامه ریزی و برگزاری دوره ها و کارگاه های مربوط به مسائل اخلاقی و ارتباطی ضمن افزایش هوش و نگرش اخلاقی پرستاران از ایجاد کشمکش و تضادبین پرستاران با بیماران و همکاران پیشگیری کنند..