نمود شخصیت‌پردازی در ترجمه برای دوبلۀ فارسی

اهمیت شخصیت در خلق داستان به‌اندازه‌ای است که ارسطو، فیلسوف یونانی، آن را دومین رُکن از ارکان داستان می‌داند. شخصیت‌های داستان عموماً به دو شیوه پردازش می‌شوند: شیوۀ مستقیم و شیوۀ غیرمستقیم. در شخصیت‌پردازی مستقیم، نویسنده گاه در نقش دانای کُل و گاه از زبان شخصیت‌های داستان به معرفی شخصیت‌ها می‌پردازد. در شخصیت‌پردازی غیرمستقیم، کلام، ظاهر، محیط، افکار و رفتار شخصیت‌ها، خواننده را به شناخت آن‌ها قادر می‌سازد. شخصیت‌پردازی کلامی، از عناصر شخصیت‌پردازی غیرمستقیم است. هدف از نگارش مقالۀ حاضر، بررسی تطبیقی شخصیت‌پردازی کلامی در فیلم «بانوی زیبای من» (my fair lady) و دوبلۀ آن به زبان فارسی است. «بانوی زیبای من» در سال 1964 بر اساس نمایش‌نامۀ «پیگمالیون» (pygmalion)، اثر جرج برناردشاو به کارگردانی جرج کیوکر ساخته و به زبان‌های گوناگون، ازجمله فارسی دوبله شد. مدیریت دوبلۀ «بانوی زیبای من» به زبان فارسی را علی کسمایی بر عهده داشت و بسیاری آن را یکی از شاهکارهای تاریخ دوبله در ایران می‌دانند. ازآنجاکه کلام شخصیت‌ها، نقش محوری در آثار مزبور دارد، بررسی تطبیقی «بانوی زیبای من» و دوبلۀ آن، منجر به شناسایی عناصر شخصیت‌پردازی کلامی و شیوه‌های بازآفرینی آن در دوبله می‌شود.

Characterization in Translation for Persian Dubbing

Characterization in creating stories is so prominent that Aristotle, the Greek philosopher, recognized it as the second most important component of stories. Characters of stories are generally considered in two schemes; the direct scheme and the indirect one. In the direct characterization –whether as allknowing or as characters of the story characters are introduced. In the indirect characterization, speech, appearance, environment, thoughts and characters’ behavior lead to their recognition. Speech characterization is a component of indirect characterization. This article is a comparative study of speech characterization in the movie “My Fair Lady” and its dubbed version in Persian. “My Fair Lady” was made by George Cukor based on the screenplay “Pygmalion” by George Bernard Shaw in 1964 which has been dubbed into different languages such as Persian. Ali Kasmaei was the manager for dubbing My Fair Lady into Persian and many people consider it as a masterpiece in the history of dubbing films in Iran. Since the characters’ language has a key role in the aforementioned works, a comparative study of My Fair Lady and its dubbed version leads to recognizing speech characterization components and their recreation in dubbing films.