خوانش پسااستعماری خسی در میقات با تکیه بر نظرات فرانتس فانون

ادبیّات معاصر عرصۀ بازتاب جریان‌های فکری موجود در جامعه به شمار می‌آید. با وجود تنوّع شاخه‌های ادبیّات معاصر در جهان و تاثیر و تاثّر آن بر یکدیگر نمی‌توان حضور جریان‌های بومی را در کشورهای شرقی و تحت استعمار نادیده گرفت؛ جوامعی که به نوعی دوران استعمار را از سر گذرانده‌اند و در مرحلۀ پسااستعماری می‌باشند. در پژوهش پیش رو دیدگاه منتقدانۀ پسااستعماری جلال آل احمد که شامل مجموعه نظریات واکنش به میراث فرهنگی استعمار است از کتاب «خسی در میقات»، با تکیه به نظریات فرانتس فانون بررسی می‌گردد. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی فراهم آمده است. پس از بررسی و انطباق نظریات این دو نویسنده‌ منتقد می‌توان گفت جلال آل احمد و فرانتس فانون در یک تفکّر مشترک و هم‌راستا، مطالعات پسا‌استعماری خود را محدود به غرب نمی‌کنند، بلکه نقد تصویر خود در نزد خود نیز بخشی از مطالعات پسااستعماری آنان است.

A Study on Post-Colonialism in Khasi Dar Mighat Based on Frantz Fanon’s Theories

Contemporary literature is considered as the reflection of intellectual trends in the society. Although numerous types of contemporary literature exist all around the world and they all influence one another, the role of native trends in Eastern colonized countries should not be neglected; societies that have elapsed colonization era and have entered postcolonialism stages. The present article intends to study Jalal AleAhmad’s critical postcolonialism perspectives including a collection of theories regarding cultural heritage of colonialism in his book, “Khasi Dar Mighat” based on Frantz Fanon’s theories. This study has been done with a descriptiveanalytical methodology. After analyzing theories by these two critics and writers, it could be said that Jalal AleAhmad and Frantz Fanon both have common thoughts in that they do not limit their postcolonialism studies only to the west, but they believe one’s criticism of their own image should also be considered as a part of their studies.