بدبینی شاعران بعد از کودتای 28 مرداد، بر اساس شعر اخوان ثالث و فروغ فرّخ‌زاد

بدون تردید یکی از سه حادثۀ مهمّ سیاسی و تاثیرگذارِ یک صد سال اخیر تاریخ معاصر ایران، کودتای 28 مرداد سال 1332 است. انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی، دو حادثۀ دیگر این قرن به‌شمار می‌روند. مسالۀ اصلی این پژوهش، نحوۀ برخورد فرهیختگان و نخبگان فرهنگی ایران از جمله شاعران با این حادثۀ بزرگ و شیوۀ انعکاس آن در آثارشان است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی تحلیلی است و شعرای منتخب، مهدی اخوان ثالث و فروغ فرّخ‌زاد هستند. نتیجۀ بررسی‌ها نشان می‌دهد که انعکاس این رویداد در اشعار شاعران مذکور بیشتر در حوزۀ درو‌ن‌‌مایه‌هایی مانند: عدم اتّحاد و همدلی در میان آدم‌ها، دخالت بیگانگان در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی و اعتراض به جوّ اختناق‌زده و ناامن جامعه، روحیۀ یاس و ناامیدی، شکست و تردید و پوچی در شخصیّت‌ها و توصیف فضای استبدادی و تیرۀ جامعه است که این موضوع، بازتاب کودتا را در اشعارشان نشان می‌دهد.

Poets’ Pessimism after 1953 Iranian Coup Based on AkhavanSales and Forough Farrokhzad’s Poems

One of the most significant political and influential events in the last century of Iranian contemporary history was 1953 Iranian Coup. The other two in this century were Persian Constitutional Revolution and Iranian Islamic Revolution. The core of the issue in this study is Iranian cultural elites and intellectuals’ perspective towards this glorious event and its reflection in their works. The approach in this study is descriptiveanalytical and the selected poets are Mehdi AkhavanSales and Forough Farrokhzad. The results show that the reflection of this event in aforementioned poets’ work mostly concern contents such as: lack of unity or sympathy among people, foreigners’ interference in political and cultural affairs, opposition to the suffocated and insecure atmosphere of the society, hopelessness, failure and doubt, futility in character and description of the bleak situation of the society. These issues indicates the reflection of the coup in their poems.