|
|
زیباییشناسی آرایههای ادبی در بهشت گمشدۀ جان میلتون و دیوان رودکی سمرقندی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قملاقی فتانه ,سلامت باویل لطیفه
|
منبع
|
مطالعات زبان فارسي - 1399 - دوره : 3 - شماره : 6 - صفحه:205 -227
|
|
|
چکیده
|
هدف از تحقیق حاضر، بازشناسی پیوند میان هنر و ادبیّات با واکاوی در یکی از عناصر سازندۀ زیباییشناسی؛ یعنی آرایههای ادبی است تا بتواند از این رهگذر از یک سو با بررسی آرایههای ادبی که بر آرایش سخن، زیبایی کلام و رسایی معانی میافزایند، تاثیر این فرایند مذکور را در ارتقای سطح معانی در دو اثر بهشتگمشدۀ جان میلتون و دیوان رودکی سمرقندی دریابد و از سوی دیگر زیباییشناسی را بهعنوان شاخهای از فلسفه که منعکس کنندۀ ارتباط حسّی اثر با مخاطب و میزان لذّتی است که خواننده از اثر میبرد، نشان دهد. پژوهش پیش روی با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با بررسی بهشتگمشدۀ جان میلتون و دیوان رودکی به تحلیل نمونههایی از آرایههای ادبی به کار گرفته شده در این دو اثر پرداخته است. این تحلیل نشان میدهد که هر دو شاعر در کاربرد ابزارهای بلاغی نه تنها آگاهانه عمل کردهاند، بلکه نحوۀ استفاده و میزان کاربرد این آرایهها در راستای فرمدهی به متن و القاء معانی مورد هدفشان قرار دارد.
|
کلیدواژه
|
بهشتگمشده، دیوان رودکی، هنر، زیباییشناسی، آرایههای ادبی.
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
l_salamat@iauctb.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Aesthetics of Figures of Speech in John Milton’s Paradise Lost and Divane Rudaki e Samarqandi
|
|
|
Authors
|
Salamat Bavil Latifeh ,Ghomlaghi fattaneh
|
Abstract
|
In this study we have tried to recognize the relationship between art and literature through analyzing one of the constituent elements of aesthetics which is figures of speech. Studying figures of speech as embellishment of speech, increases the beauty and clearness of the meaning and affects meaningfulness in John Milton’s Paradise Lost and Divane Rudaki Samarghandi. It also considers aesthetics as a branch of philosophy which is reflective of sensory communication in these works with the audience and the extent of enjoyment that they are entertained with. This study is done with a descriptiveanalytical approach and it investigates John Milton’s Paradise Lost and Divane Rudaki Samarghandi. The study indicates samples of figures of speech in these works and represents that both of the poets have not only consciously utilized figurative tools but also the extent and how to utilize these figures in terms of forming the discourse as well as imposition of meaningfulness are vividly shown.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|