تحلیل ارتباطات غیرکلامی در منظومۀ لیلی و مجنون نظامی

حرکات بدن، خلق وخوی، ظاهر، نوع راه رفتن، حرکات چهره، تماس چشمی، نوع ایستادن، حرکات دست‌ها و تغییرات فیزیولوژی و نوع پوشش، همه به نوعی راهی برای ارتباط با سایرین است. این کنش‌ها و رفتارهای غیرکلامی زبان، پیچیده‌ترین مفاهیم انسانی را به دیگران منتقل می‌کند. در این مقاله نگارنده با پژوهشی درعلوم ارتباطات و بین رشته‌ای، ارتباطات غیرکلامی منظومۀ لیلی و مجنون  را بررسی نموده و تلاش شده پیام‌هایی را که شاعر کوشیده است از طریق ارتباطات غیرکلامی به خواننده منتقل کند، آشکار نماید. نظامی با استفاده از کارکردهای غیرکلامی زبان علامات، زبان عمل و  زبان اشیاء در این منظومه فضای دراماتیک ایجاد کرده است که در این مقاله به تحلیل این کارکردها پرداخته می‌شود. نتیجۀ بررسی‌ها نشان می‌دهد که از میان این فرایندهای ارتباطی، «حرکات و اشارات اندام» و «ارتباطات چشمی»، نقش به‌سزایی در جریان انتقال مفاهیم و پیام‌ها ایفا می‌کنند

The Analysis of Nonverbal Communications in Nizami’s Layla and Majnun

Body movements, manners, type of walking, face expressions, eye contact, type of standing, hand movements and physiological alterations as well as type of clothing are all considered as communication ways with others. These actions and nonverbal behavior of language convey the most complex human concepts to others. In this study, the researcher has investigated nonverbal communications of Layla and Majnun Poems regarding interdisciplinary and communication science to exhibit the poet’s attempts in conveying his message through nonverbal communications. Nizami has established a dramatic background via nonverbal functions of sign language as well as object and action language that are discussed in the present study. The results show that among these communication processes, “organ movement” and “eye contact” have had a significant role in conveying messages and concepts successfully.