مقایسه تحلیلی تاثیر اندیشه زیبایی شناسی ابوسعید ابی الخیر بر عطار و مولوی در داستان پیر نوازنده

ادبیات فارسی از نظر تنوع موضوعات دارای شاهکارهای شگفتی در حوزۀ نظم و نثر است که همواره مورد توجه پژوهشگران و منتقدان قرار گرفته است؛ به علاوه هر یک از این شاهکارها را می توان با دامنه های متفاوت هنری، علمی و ... نیز پیوند زد. مطالعه حاضر به کاوش در خصوص داستان زیبای پیر طنبورزنِ شیخ ابوسعید ابی الخیر می پردازد که مورد نظر شیخ فریدالدین عطار نیشابوری و مولانا جلال الدین محمد بلخی (مولوی) قرار گرفته و تلاش شده است با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی بر اساس تحلیل بینا متنی و ارتباط قیاسی به بررسی سه موضوع ذیل بپردازد: تاثیرپذیری دو شاعر متاخر از ابوسعید ابی الخیر در زیر شاخۀ ادب غنایی، در مقولۀ ادبیت متن توجه به نحوه ساختار موسیقی به عنوان دامنۀ هنریِ مورد نظرِ سه شاعر و عارف برجستۀ ایران و جهان و در نهایت بیان مختصر داستان و سیر تحول آن از دیدگاه صوری و معنایی با ارائۀ وجه تمایز و افتراق داستان ها. نتیجۀ پژوهش نشان می دهد که تمایز زبانی خاصی در داستان ها وجود ندارد و هر سه شاعر به بهترین وجهی دقایق و ظرایف عرفانی را بیان کرده اند.