از رنج تا لذت حبس؛ خوانش لکانی داستان‌ های «بند محکومین»، «آمرزش زمینی» و «قهوۀ سرد آقای نویسنده»

در این پژوهش، جایگاه حبس و نسبت آن با اصل لذت و ژوئیسانس در شخصیت‌های داستان‌های «بند محکومین»، «آمرزش زمینی» و «قهوۀ سرد آقای نویسنده» بازنمایی و سنجیده شده است. با توجه به کنش ‌های این شخصیت‌ها و اعمال مجازات به‌منزلۀ اختگی نمادین، هدف از انجام این پژوهش، تبیین چگونگی دسترسی سوژۀ محبوس از رنج به لذت است که طی آن، به این پرسش محوری پاسخ داده شده که سوژۀ زندانی چگونه به‌میانجی دالی که برای وی تولید رنج می‌کند، می‌تواند لذت مازاد یا ژوئیسانس را تجربه نماید؟ این پژوهش به روش تحلیل کیفی و با تکیه برآموزه‌های روانکاوانۀ ژاک لکان به‌انجام رسیده و نشان داده شده که سوژۀ محبوس کم‌سابقه از میل سوژۀ محبوس سابقه‌دار تبعیت می‌کند و در عین‌حال، همواره به‌سبب وجود مازادی در هویت خود، از دیگری بزرگ شرمسار می‌شود. حبس بستری را فراهم می‌کند که محبوسان از زنجیرۀ دلالت میل دیگری بزرگ به سبب تحمیل اختگی نمادین بیرون می‌افتند. اگر محبوسان اختگی نمادین را نپذیرند، به روان‌پریشی دچار می‌شوند و به همین سبب اولاً، خود را از جامعۀ بیرون از حبس مطرود می‌بینند، ثانیاً، نسبت به تحقق آیندۀ روشنی برای خود امیدوار نخواهند بود. سوژۀ محبوس می‌کوشد با هر کنشی که تخطی از میل دیگری بزرگ باشد، ژوئیسانس را به‌ نفع خود تصرف کند.

from suffering to the pleasure of imprisonment; lacanian’s reading of the stories band-e mahkoomin )prison of the convicts), amorzesh-e zamini (garden forgiveness) and ghahveh-ye sarde agha-ye nevisaandeh (mr. author’s cold coffee)

despite the lack of permanent deterrence of prison sentences for criminals from committing crimes, in some reports and statistical studies, it is observed that criminals intentionally commit crimes in order to return to prison and its restrictions. imprisonment punishment with all its sufferings and hardships may also be enjoyable for the prisoners, and they experience an excess of pleasure with the imprisonment punishment that they would never be able to experience in freedom. in this research, using the method of qualitative analysis and relying on the psychoanalytic teachings of jacques lacan, we have criticized the stories prison of the convicts, ground forgiveness and mr. author's cold coffee and have shown that the subject of imprisonment with a low history obeys the desire of the subject of imprisonment with a history. at the same time, the imprisoned subject is always ashamed of the big other because of the excess in his identity. imprisonment provides a bed where the prisoners get out of the chain of signification of the desire of a great other due to the imposition of symbolic castration. if the prisoners do not accept the symbolic castration, they will suffer from psychosis and because of this, firstly, they will see themselves rejected by the society outside the prison, and secondly, they will not hope for a bright future for themselves. the imprisoned subject tries to seize the jouissance for his own benefit by any action that violates another's desire.