بازنمایی معنای هویت در فیلمنامۀ حقایق دربارۀ لیلا دختر ادریس اثر بهرام بیضایی

هویت مفهومی سیال و بی‏ثبات است که متناسب با به کارگیری در هر متن، معنای آن تعریف می‏شود. در برخی تعریف‏های جامعه‏شناختی، تقابل میان هویت فردی و اجتماعی، ذیل نگاه کلی به مفهوم هویت رنگ می‏بازد. فردیت هر شخص که دربردارندۀ صفات منحصربه‏فرد و غالباً ذاتیِ اوست، تحت تاثیر هویت اجتماعی کمرنگ است و با امور اکتسابی در اجتماع و هر گفتمانِ غالب تغییر می‏کند. شناخت هویت هر فرد در سایۀ تمایزاتش از دیگری امکان‏پذیر می‏شود و به عبارت دیگر، هویت، برآمده از ارتباط و تعامل میان خود و دیگری است. در همۀ متون ازجمله متون ادبی، هویت به اقتضای ظرفیت‏های موجود در متن، بازنمایی می‏شود. در ادبیات روایی نیز شگردهای روایت‏پردازی این بازنمایی را محقق می‏کنند. در این پژوهش به بازنمودهای معنای هویت و واکاوی معنای ضمنی آن در فیلمنامۀ حقایق دربارۀ لیلا دختر ادریس، پرداخته شده است. نتیجه اینکه: مفهوم هویت در روایت زندگیِ لیلا بر تاثیرپذیرفتنِ فردیتِ وی از ارتباطات اجتماعی و گفتمان‏های غالب جامعه تاکید می‏کند. اصلی‏ترین شگردهای روایی که این بازنمایی را به انجام می‏رسانند، رویدادهای اصلی داستان، عناصر روایی و تقابل‏های دوگانه هستند.

representation of the meaning of identity in the screenplay of facts about leila, daughter of idris by bahram beyzaei

based on the findings of linguists, alamuti dialect can be divided into the subgroup of north-western languages of ancient iran. iranian languages can also be examined in the form of the large indo-european language family. the horizon of comparison and connection of alamuti dialect with english language in the beginning and origin in terms of form, phonetic and semantic structure, expands a wide range of research before the eyes of researchers, still many words with its old form and phonetic construction are used in the language of alamuti speakers. in this article, some ancient morphological features of this dialect will be briefly mentioned. according to the research method which is descriptive and analytical, to prove the above attitude, twenty words and three suffixes that overlap with some english words in terms of phonetic form and meaning are examined and compared; first, he explores the words in the ancient origins and roots of iranian languages (pahlavi and avestan), then he compares the words in a deeper view in the context of the indo-european language family, and to these questions he answers that: what are the semantic and phonetic similarities of some words of alamuti dialect with the words of the english language in their roots and origins? are these similarities coincidental or does it indicate a common origin in a large language family?  based on this research, the ancient identity and originality of this dialect can be seen in the collection of iranian languages and its connection with the family of indo-european languages.