نگرش ها و نگارش های تاریخی صادق هدایت

صادق هدایت از مهم ترین چهره های جریان روشنفکری غربگرا در ایران سده بیستم و از مشهورترین داستان نویسان ایرانی به سبک مدرن است. در میان آثار متعدد او، نگارش های تاریخی دارای جایگاهی قابل توجه هستند و مهم تر از آن، نگرش های تاریخی این نگارنده که انگیزه و مایه نگارش بسیاری از آثار وی بوده است. این پژوهش کوشیده است تا ضمن ارائه تحلیلی از آثار دارای ارزش تاریخ نگارانه این نویسنده، درک تاریخ نگارانه و نگرش های تاریخی هدایت را مورد بازشناسی قرار دهد و درصدد یافتن پاسخ این پرسش ها است که تاریخ چه جایگاهی در آثار هدایت دارد؟ و مهم ترین مولفه‌ها در نگرش های تاریخی ایشان چیست؟ لذا این آثار در سه قالب اصلی درام های تاریخی و با مضمون سرخوردگی باستانی ایرانیان مقهور در برابر حملات غیر ایرانیان، تصحیح و برگردان متون تاریخی پهلوی از دوران ساسانی و آثاری با مضمون مردم شناسانه دسته بندی می شوند. شناخت تحلیلی این آثار که با روش توصیفیتحلیلی و مطالعه مفهومی آثار ادبی وی فراهم آمده است، نشان می دهد که نگرش ملی گرایانه ناسیونالیستی، باستان گرایی و زرتشتی گرایی تاریخی و دشمنی نژادگرایانه با عناصر غیر ایرانی، عمده ترین مولفه های نگرش های تاریخی هدایت را تشکیل می دهند.

Sadegh Hedayat’s attitudes and historical writings

Sadegh Hedayat is one of the most important figures of the westernist intellectual current in twentiethcentury Iran and one of the most famous modern Iranian novelists. Among his many works, historical writings have a significant place and, more importantly, the historical attitudes of this author who has been the motivation and motivation for writing many of his works. This research has tried to provide an analysis of the historically valuable works of this author, to recognize the historiographical understanding and historical attitudes of Hedayat and seeks to find answers to these questions: What is the place of history in Hedayat’s works? And what are the most important components in their historical attitudes?; Therefore, these works are classified in three main forms of historical dramas with the theme of ancient frustration of Iranians subjugated against nonIranian attacks, correction, and translation of Pahlavi historical texts from the Sassanid era and works with the anthropological theme. Analytical knowledge of these works, which is provided by the descriptiveanalytical method and conceptual study of his literary works, shows that nationalist attitude, historical antiquity, and Zoroastrianism, and racist enmity with nonIranian elements are the main components of historical attitudes. Make up the lead.